คุณธรรม
(นำสุข)
ใจของเรา ซัดส่าย
ไม่สงบ
เพราะไม่ประสพ สุข
ทุกข์โรมรัน ทุกวันทุกเมื่อ
เมื่อใจส่าย
กายจึงรุกรน จนน่าเบื่อ
อย่างเหลือเชื่อ
ใจหยุดไม่ได้ ถ้าไม่ทำดี
รู้ไหม สุขใจ
เพราะใจ นุ่มนวลเอื้อเฟื้อ
สุขทุกเมื่อ
หายเบื่อ เมื่อนึกถึง
สุขจากให้
ช่างยิ่งใหญ่ ตราตรึง
คิดไม่ถึง การให้
สุขได้ถึง เพียงนี้
ให้จนคุ้น
เหมือนหมกมุ่น เป็นนิสัย
ปีติใจ
เมื่อได้ให้ แปลกแท้ๆ
เกิดความรัก ความเมตตา
ดุจมารดา แม่
สุขแท้
ปานแม่รักบุตร สุดที่รัก
ใจสดใส
เมื่อได้เห็นใจ คนอื่น
ทิ้งความขมขื่น
ที่เกิดขึ้น ในอดีต
เขาก็คน
กลัวจนกลัวเจ็บ จึงได้คิด
จึงตั้งจิต
ไม่ทำร้ายทำลาย ใคร
ความเห็นใจ
ได้มาเป็น ศีลห้า
ศีลรักษา ใจสดใส
ได้อยู่เย็น เป็นสุข
สุขจนใส
ปีติใจ ลืมทุกข์
เลิกสนุก
หันหน้าเข้าวัด ปฏิบัติธรรม
ใจกตัญญู
ปีติฟู ที่สุด
เพราะใจหลุด
สุดวิเศษ จากกิเลส โมหะ
มีปัญญา
พาซาบซึ้ง ถึงคุณกรุณา
จึงแสวงหา
การตอบแทน ที่แสนดี
คุณธรรม
เปรียบดังน้ำ และปุ๋ย
พืชอวบอุย คนได้สุข
หมดทุกข์ทม สมปราถนา
ทานศีลภาวนา สุดดี
จึงได้ มีมา
เกิดคุณา เลิศล้ำ
คุณธรรม นำสุข
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น