รีบสร้างที่พึ่ง (ชีวิตถึงจะปลอดภัย) :: เราต้องขวนขวายหาที่พึ่ง จึงปลอดภัย อย่าอยู่ไป วันวันหนึ่ง อย่ารอวันร้าย วันอันตรายมาถึง รีบสร้างที่พึ่ง อย่าปล่อยให้ภัยมาถึงตัว

รีบสร้างที่พึ่ง

(ชีวิตถึงจะปลอดภัย)

เราต้องขวนขวายหาที่พึ่ง จึงปลอดภัย

อย่าอยู่ไป วันวันหนึ่ง
อย่ารอวันร้าย วันอันตรายมาถึง
รีบสร้างที่พึ่ง อย่าปล่อยให้ภัยมาถึงตัว

แล้วอะไร คือที่พึ่ง ถึงจะดี

ตั้งสติ คิดให้ดี คิดให้ได้ 

 แล้วปฏิบัติเร็วรี่ ก่อนที่จะสาย
ชีวิตอันตราย อย่าได้ประมาท

ความดีเท่านั้น ที่ท่านพึ่งได้จริง

ทุกสิ่งนอกนั้น มันเก๊

ความดี เหมือนที่ ปลูกต้นไม้ ต้องทุ่มเท

ไม่ใช่ปลูกเอาเท่ แต่ต้องทุ่มเทดูแล

ความดี คือที่พึ่ง
คิดให้ซึ้ง ให้ถึงหิริโอตัปปะ
อายบาปกลัวบาป แขยงขยะ
ทำบาปนั่นหนา ทำลายที่พึ่ง

หรือดังคำที่ว่า ทำบาป เท่ากับทำร้ายตน
มีสมบัติมากล้น แต่ปนวิบัติ
ใช้ไม่ได้ ลูกหลานเจ็บป่วยไข้ สารพัด
ชีวิตโซซัด ซวนเซ จบเห่เลย

ประคองชีวิต คิดดี พูดดี ทำดี
 อดทนเต็มที่ เก็บใจไว้ในตน
ตรึกแล้วตรึก นึกอยู่ใน ใครทำได้ ยอดคน
มีปีติล้น คนเทวดา

 อดทนอดกลั้น ยึดมั่นความดี

เชื่อมั่นเต็มที่ ฝนซาฟ้าใส

อดเปลี่ยวไว้กินหวาน ตลอดไป

ไม่ใจเร็วใจง่าย รักษาไว้ความดี

ความอดทนมี๔อย่าง สร้างให้ได้

หนึ่ง นั้นใช่ ได้แก่ ทนลำบากตรากตรำ

ไม่สะดวกสะบาย อากาศก็ร้าย กระหน่ำ

ตรากตรำ กรำแดดกรำฝน

สอง อดทนต่อทุกขเวทนา ในกายาตน

หนีไม่พ้น คนธรรมดา เจ็บป่วยไข้

จะเป็นจะตาย ให้อดทนไว้

เป็นอจินไตย พลิกผันได้ชีวิต

สาม อดทนต่อสิ่งยั่วยุ ยั่วแหย่

เจ็บใจแท้ แพ้เขาได้

ความโกรธนี้ ไม่ดี เป็นไฟ

เผาไหม้ความดีได้ ไม่มีเหลือ

สี่ อดทนต่อสิ่งยั่วยวน ชวนเพลิน

ยากเหลือเกิน ความเพลินนี่

อบายมุขหก อบายมุขสี่

กิเลสอัปปรี อยู่เบื้องหลัง

ความดีทำบ่อยๆ ค่อยๆเป็นนิสัย

สุขใจ เป็นที่รักใคร่ ของมนุษย์เทวา

มีคนดีอุปการะ และรักษา

ชีวิตสุขสมปราถนา ทุกประการ

;;;;;;;;;;