ปล่อยสัตว์ปล่อยปลา
(ต่ออายุขัย)
(ต่ออายุขัย)
ปล่อยสัตว์ปล่อยปลา
รักษาชีวิตสัตว์เป็นทาน
ให้ความปลอดภัย ได้อายุขัยยาวนาน
วัฏฏะสงสารวนเวียนไป อันตรายมาก
เป็นมนุษย์สุดดี ถ้ามีศรัทธา
ทำบุญปล่อยปลาได้ง่ายๆ
แต่ว่ามีอานิสงส์ใหญ่
เป็นอจินไตย ใครๆไม่รู้
มีเรื่องเล่าต่อๆกันมา พระสารีบุตร
สงสารสุด สามเณรลูกศิษย์
เห็นในญาณ ลูกศิษย์ท่าน จะม้วยมิด
เวทนาลูกศิษย์ ที่มิอาจปิดป้อง
บอกลูกศิษย์ อีก๗วัน
สัญญาณ อันตราย
สามเณร ต้องไปสู่ภพใหม่
ให้รีบไป แจ้งให้โยมพ่อโยมแม่
สามเณรตกใจ วิ่งใหญ่ตะบึง
กระทั่งไปถึง กลางทาง
เห็นปลาตกขลัก ไม่อาจจักปล่อยวาง
อนิจจาอนิจจัง ช่างเป็นอย่างตน
ดิ้นรนหนีตาย
อย่างไร ก็ไร้ผล
กอบปลาใส่พกตน
แล้วดั้นด้น ไปปล่อย
รีบกลับบ้าน แล้วรนรานกลับมา
ด้วยรู้ว่า พระอาจารย์ ท่านคอย
รอวันชะตาขาด รุกฆาต สามเณรน้อย
มัจจุราชยอมถอย ปล่อยชีวิตสามเณรน้อย เกิน๗วัน
ผายผัน รนราน หาพระอาจารย์
เกินเจ็ดวัน ทำไมท่าน ฉันไม่ตาย
พระอาจารย์เอง ก็สงสัย
จึงซักไซ้ ไล่เลียงสามเณร
สามเณรบอกว่า ได้ช่วยปลาตกขลัก
จึงแจ้งประจัก ตระหนักในสาเหตุ
บุญช่วยปลาตกขลัก น่าสังเกต
เป็นเหตุใหญ่ ได้บารมี
[๓๖] ภิกษุทั้งหลาย กาลทาน ๕ ประการนี้ ๕ ประการเป็นไฉน
คือ ทายกย่อมให้ทานแก่ผู้มาสู่ถิ่นของตน ๑
ทายกย่อมให้ทานแก่ผู้เตรียมจะไป ๑
ทายกย่อมให้ทานแก่คนป่วยไข้ ๑
ทายกย่อมให้ทานในสมัยภาวะขาดแคลนอาหาร ๑
ทายกย่อมให้ทานข้าวใหม่ ผลไม้ใหม่ ตั้งเฉพาะผู้มีศีลก่อน ๑
ภิกษุทั้งหลาย กาลทาน ๕ ประการนี้แล.
ปล่อยสัตว์ปล่อยปลา เป็นกาลทาน
ช่วยสัตว์ในภาวะคับขัน มีอันตราย
พ้นจากความตายได้
ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ อานิสงส์
บุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลา ไม่ธรรมดา
มีบุญญา จึงมีศรัทธา ปล่อยปลาได้
ทำง่ายๆ แต่ได้บุญใหญ่
มัจจุมารพ่าย ไว้ชีวิต
;;;;;;;;;;
เป็นมนุษย์สุดดี ถ้ามีศรัทธา
ทำบุญปล่อยปลาได้ง่ายๆ
แต่ว่ามีอานิสงส์ใหญ่
เป็นอจินไตย ใครๆไม่รู้
มีเรื่องเล่าต่อๆกันมา พระสารีบุตร
สงสารสุด สามเณรลูกศิษย์
เห็นในญาณ ลูกศิษย์ท่าน จะม้วยมิด
เวทนาลูกศิษย์ ที่มิอาจปิดป้อง
บอกลูกศิษย์ อีก๗วัน
สัญญาณ อันตราย
สามเณร ต้องไปสู่ภพใหม่
ให้รีบไป แจ้งให้โยมพ่อโยมแม่
สามเณรตกใจ วิ่งใหญ่ตะบึง
กระทั่งไปถึง กลางทาง
เห็นปลาตกขลัก ไม่อาจจักปล่อยวาง
อนิจจาอนิจจัง ช่างเป็นอย่างตน
ดิ้นรนหนีตาย
อย่างไร ก็ไร้ผล
กอบปลาใส่พกตน
แล้วดั้นด้น ไปปล่อย
รีบกลับบ้าน แล้วรนรานกลับมา
ด้วยรู้ว่า พระอาจารย์ ท่านคอย
รอวันชะตาขาด รุกฆาต สามเณรน้อย
มัจจุราชยอมถอย ปล่อยชีวิตสามเณรน้อย เกิน๗วัน
ผายผัน รนราน หาพระอาจารย์
เกินเจ็ดวัน ทำไมท่าน ฉันไม่ตาย
พระอาจารย์เอง ก็สงสัย
จึงซักไซ้ ไล่เลียงสามเณร
สามเณรบอกว่า ได้ช่วยปลาตกขลัก
จึงแจ้งประจัก ตระหนักในสาเหตุ
บุญช่วยปลาตกขลัก น่าสังเกต
เป็นเหตุใหญ่ ได้บารมี
[๓๖] ภิกษุทั้งหลาย กาลทาน ๕ ประการนี้ ๕ ประการเป็นไฉน
คือ ทายกย่อมให้ทานแก่ผู้มาสู่ถิ่นของตน ๑
ทายกย่อมให้ทานแก่ผู้เตรียมจะไป ๑
ทายกย่อมให้ทานแก่คนป่วยไข้ ๑
ทายกย่อมให้ทานในสมัยภาวะขาดแคลนอาหาร ๑
ทายกย่อมให้ทานข้าวใหม่ ผลไม้ใหม่ ตั้งเฉพาะผู้มีศีลก่อน ๑
ภิกษุทั้งหลาย กาลทาน ๕ ประการนี้แล.
ปล่อยสัตว์ปล่อยปลา เป็นกาลทาน
ช่วยสัตว์ในภาวะคับขัน มีอันตราย
พ้นจากความตายได้
ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ อานิสงส์
บุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลา ไม่ธรรมดา
มีบุญญา จึงมีศรัทธา ปล่อยปลาได้
ทำง่ายๆ แต่ได้บุญใหญ่
มัจจุมารพ่าย ไว้ชีวิต
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น