พึ่งพาตน (คือคนพึ่งพระรัตนตรัย) :: พุทธศาสนา สอนให้พึ่งพาตน แต่แปลกล้น คนพึ่งพา พระรัตนตรัย ดูสับสน แต่ว่า นี่ล่ะใช่ อย่าสงสัย พระรัตนตรัย ก็คือตน

พึ่งพาตน
(คือคนพึ่งพระรัตนตรัย)

พุทธศาสนา สอนให้พึ่งพาตน

แต่แปลกล้น คนพึ่งพา พระรัตนตรัย

ดูสับสน แต่ว่า นี่ล่ะใช่

อย่าสงสัย พระรัตนตรัย ก็คือตน

เป็นธรรมกาย กายธรรมมหาบุรุษ

กายในสุด บริสุทธิ์จากกิเลส

เป็นอมตะ พึ่งพาตนเองเสร็จ

สุขสำเร็จ อยู่ในตัว

เข้าไปถึง จึงรู้ว่าใช่

ไม่สงสัย ทำไมเราอยู่ตรงนี้

พูดไม่ได้ แต่มันเข้าใจ เต็มที่

ก็ด้วยอย่างนี้ ที่เรียกว่า อจินไตย

ตนหรือเรา คนเข้าใจว่ากายหยาบนี้

แต่เมื่อตายเป็นผี กายนี้ถูกเผา

ผีก็คือเรา

ดังนั้น ไม่ใช่กายเน่าๆ นี้แน่

ยังมีกายซ้อนกาย ล้วนใช่กายของตน

แต่ไม่ใช่ตน ด้วยยังปนกิเลส

ธรรมกายจึงใช่ตนแท้ ไม่เท็จ

หมดจรดจากกิเลส เป็นเอกเทศ อย่างแท้จริง

ใจมีศรัทธา ได้ชื่อว่า มีอริยทรัพย์

เท่ากับ รับว่า ใจคือตนมีที่พึ่ง

มีสมบัติสาม ติดตาม ประหนึ่ง

เป็นที่พึ่งรับใช้ ไปทุกชาติ

รักตนให้ทนฝึกใจ มีนิสัยดี

อย่าปล่อยให้หนี ทางสายกลาง

ทานศีลภาวนา ชีวาตั้ง

สุขสมหวัง ทุกประการ

มีศรัทธา จึงสร้างบารมีได้

บารมีนั้นไซร้ ใช่ คือสะเบียงเดินทาง

เป็นที่พึ่งหนึ่งเดียว ที่ไม่มีห่าง

ดุจดั่งมารดาบิดา รักษา บุตร

เมื่อมีบารมีเพิ่ม มิติเดิม เปลี่ยนไป

รู้สึกได้ ไม่เหมือนเดิม

กายภายนอก ดูหลอกๆ ของเพิ่ม

ได้เริ่ม รักร่าง อย่าง ผู้ให้คุณ 

รู้สึกเป็น เช่น เสื้อผ้า

ไม่สำคัญ ว่า เป็นตัวตน 

อยู่ภายใน สุขใจ ล้น

กายตนไซร้ อยู่ภายใน นี่เอง 

กายที่สิบแปด ธรรมกาย ใส

พระรัตนตรัยในตัว 

เมื่อเข้าถึง จึงรู้สึก เป็นตัวของตัว

รู้สึกตัว ว่าใช่ อจินไตยจริงๆ 

;;;;;;;;;;