ชาติมนุษย์ (ยอดสุดในภพสาม):: สร้างบารมีไม่ได้ ถ้าไม่ใช่มนุษย์ คณะหลวงปู่ฯ ยอดสุด ลงมาจากดุสิตบุรี มาในกาล เปลี่ยนผ่านพอดี หมู่พาลี ยิ้มเก้อ เมื่อเจอตอ

ชาติมนุษย์
(ยอดสุดในภพสาม)

สร้างบารมีไม่ได้ ถ้าไม่ใช่มนุษย์

 คณะหลวงปู่ฯ ยอดสุด ลงมาจากดุสิตบุรี

มาในกาล เปลี่ยนผ่านพอดี

หมู่พาลี ยิ้มเก้อ เมื่อเจอตอ

หมาเจอเต่า ได้แต่เห่า ทำอะไรไม่ได้

ทำดีเรื่อยไป ไม่สู้ไม่หนี

เต่ามีกระดอง เป็นของดี

พระมี บารมี อุเบกขา

สละชีวา รักษาพระศาสตร์

ได้บารมีปรมัตถ์ อุเบกขา

อานุภาพสุดสุด อาวุธปราบมารา

ทำดีสุดชีวา ชนะโลก

สวรรค์ชั้นดุสิต ที่สถิตย์ของพระโพธิสัตว์

แต่ไม่อาจ ลงได้ตามใจ

ยกเว้นพระโพธิสัตว์ผู้เที่ยงแท้ไว้

กับวงบุญพิเศษ ของไท้ หลวงปู่ฯ 

สร้างบารมีหนีวัฏฏะ เข้าพระนิพพาน

หรือ ติดตามท่าน หลวงปู่ฯ ไปสู่สุดธรรม

กินอยู่พอประทัง ยับยั้งตัณหา พาต่ำ

เลิศล้ำ คือชีวิตพระ สมถะสันโดษ

 สร้างบารมี ไม่ได้ ถ้าไม่มีศรัทธา

ตระหนัก แสวงบุญญา คือชีวิต

ทุ่มชีวา เสียสละ สุดขีด

ตามติด หมู่คณะ สร้างบารมี

บารมี เป็นที่พึ่ง ประหนึ่งมารดา

ติดตามรักษา ลูกยา ไม่ห่าง

ภัยใดๆ เข้ามาไม่ได้ อย่าหวัง

เหมือนดัง แม่ไก่ ไม่กลัวตาย ไล่เหยี่ยว

วัฏฏสงสาร ยาวนานหลาย

แทบเป็นไปไม่ได้ ที่จะได้ เป็นมนุษย์

โอกาสน้อยกว่า เต่าตาบอด สอดหัว ยากสุด

มุดเข้าบ่วงน้อย ลอยอยู่กลางทะเล

ทุกร้อยปี เต่าตัวนี้ โผล่ขึ้นมาหายใจ

เกิดเป็นมนุษย์นั้นไซร้ ยากกว่านั้น

การสร้างบารมี จึงสุดที่จะสำคัญ

สร้างบารมีเท่านั้น มีสิทธิ์ฝัน เป็นมนุษย์

สร้างบารมี ยอมพลี ชีวิต

อุทิศทุกอย่าง กระทั่ง ศีรษะและดวงตา
และอธิษฐาน ตั้งมั่น สัจจะ
จักปราบมารา ให้ลือชา ถึงสุดธรรม 

;;;;;;;;;;