เป็นคนดี (หนีวัดไม่พ้น) :: การเป็นคนดี หนีวัดไม่พ้น เราทุกคน ต้องดั้นด้นเดินทาง คนดี ไปสู่ทิศที่สว่าง ปณิธานตั้ง ไม่กลับหลัง ตายเป็นตาย

เป็นคนดี
(หนีวัดไม่พ้น)

 การเป็นคนดี หนีวัดไม่พ้น
เราทุกคน ต้องดั้นด้นเดินทาง
คนดี ไปสู่ทิศที่สว่าง
ปณิธานตั้ง ไม่กลับหลัง ตายเป็นตาย

คนดี เพียรคิดดีพูดดีทำดี เป็นนิสัย
ดูเหมือนง่ายๆ
แต่ว่ายากหลาย
ที่จะทำลาย สันดานตน

สันดาน ขี้ตระหนี่ ขี้โกรธ ขี้ๆ..ทั้งหลาย
ใครไม่อยากเข้าใกล้ ด้วยมันเหม็น
เป็นอุปสรรค คนไม่รักไม่เคารพ คนเดน
ใครๆเหม็น ขี้หน้า เป็นปัญหาชีวิต

ด้วยขาดสัจจะ ธรรมะ ของเลิศคน
จริงจัง จริงใจ ต่อตน คนและงาน
เอาตนเป็นใหญ่ ตามใจตน จึงติดบ่วงมาร
รู้ไม่เท่าทัน ไม่รู้ว่าตนไม่รู้

 นิสัย ดัดได้ง่าย เมื่อวัยเยาว์
บิดามารดาของเรา เป็นครูคนแรก
ท่านอยากเห็นลูกรัก จักเป็นคนดี จึงมิแปลก
ครูคนแรก สำคัญนัก ฟูมฟักบุตร

ใครรู้จักฝึกตน คือคนบัณฑิต
 ยังเป็นกัลยาณมิตร ให้กับพ่อแม่
อภิชาติบุตร สุดดี บารมีแก่
พ่อแม่ มีบุญนัก ได้บุตรศักดิ์ใหญ่

๓ป. ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวท
เข้าสู่เขต พระศาสนา
 เรียกว่า การศึกษาธรรมะ
ไม่ธรรมดา มิฉนั้นหนา จะเป็นพ่อใบลานเปล่า
 

สิ่งสำคัญ ในการศึกษาคือ ศรัทธา
และมีครูกัลยาณมิตร คอยแนะนำ
อยู่เป็นหมู่คณะ มีสามัคคีธรรม
มีวัดเลิศล้ำ เป็นแหล่ง แสวงบุญสร้างบารมี
 

ถ้าอ่านเพื่อเรียนรู้เท่านั้น แต่ท่านไม่ปฏิบัติ
เรียกกัน ว่าท่านปริญัติ งูพิษ
พูดเก่ง แต่เล็งจับผิด
คนดีที่เป็นบัณฑิต เขาไม่ว่าร้าย

 จงรู้ไว้ จะเป็นคนดีได้ ต้องปฏิบัติ

มีสติอย่างแจ่มชัด คิด พูด ทำ
 คือจรดใจ ไว้ภายใน ฝึกสตินำ

ความมืดดำหาย มีสุขภายใน และมีใจเมตตา

นี่หละท่าน มันไม่ยากไม่ง่าย

 ตัดอยากออกไปได้ ใจหยุดทันใด ใจฟู 

 เหมือนองคุลีมาล ได้พบพานบรมครู

  ขออยู่ ในวัด บวชรับใช้พระศาสนา

;;;;;;;;;;