มิตรดีคือที่พึ่ง (เราจึงต้องทาน) อาศัยร่มไม้ใด ไม่ควรรานกิ่งต้นไม้นั้น ผู้มีมิตรก็เช่นกัน ไม่ควรทำร้ายมิตร ผู้ที่เห็นแต่ประโยชน์ตน คนพาล อำมหิต รักษาเพื่อนทั่วทุกทิศ คือกัลยาณมิตร นั่นเอง

มิตรดีคือที่พึ่ง
(เราจึงต้องทาน) 

อาศัยร่มไม้ใด ไม่ควรรานกิ่งต้นไม้นั้น
เราก็เช่นกัน ไม่ควรทำร้ายมิตร
เห็นแต่ประโยชน์ตน คนพาล อำมหิต
รักษาเพื่อนทั่วทุกทิศ คือกัลยาณมิตร นั่นเอง

มิตรแท้ในเรือน คือมารดาบิดา
คุ้มครองชีวา บุตร
มดไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม รักสุด
ทำตน ประดุจ ทาสรับใช้

คู่ครอง คือเพื่อนแท้ คู่ชีวิต
คอยตามติด ทั่วทุกทิศ คุ้มครอง
ยามทุกข์ ยามลำบาก ยังปรองดอง
เราสอง ร่วมเป็นร่วมตาย

เพื่อนรักใคร่ ถูกใจถูกชะตา
คอยอาสา สนับสนุน
เห็นเพื่อนได้ทุกข์ อยู่ไม่ได้ คอยกระตุ้น
ให้ความอบอุ่น ให้กำลังใจ

เพื่อนดีแท้ ได้แก่ กัลยาณมิตร
คอยสะกิด ให้เข้าวัด ปฏิบัติธรรม
ให้สั่งสมบุญกุศล มีบุญค้ำ
ชีวิตเลิศล้ำ ไม่ไปสู่อบาย

เพื่อนดี ที่แนะนำประโยชน์
มีจิตปราโมทย์ ที่ได้แนะนำ
มีกรุณา ยากหาล้ำ
เป็นพรหมธรรม ประจำพระพรหม

ชีวิต ต้องมีที่พึ่ง เราจึงต้องมีมิตร
การทำทาน จึงเป็นกิจ..กรณีย์
อานิสงส์ การทำทาน มีมิตรดี
การแสวงบุญสร้างบารมี จึงขาดไม่ได้

;;;;;;;;;;