สติไม่อยู่กับตน
(เป็นคนขยันไม่ได้)
คนขยัน พึงทำปัจจุบัน ให้ดีที่สุด
ไม่ปล่อยให้หลุด..ไป อย่างไร้ประโยชน์
ไม่มัวอาลัยอดีต ไม่มัวคิดฝันถึงอนาคต
เอาประโยชน์..ให้ได้ ในปัจจุบัน
การคิดถึงอดีตอนาคต ก็คิดได้
เพียงไม่เมามาย จนไร้สติ
เอาอดีตเป็นบทเรียน ถ้าคิดดี
อนาคต นั้นก็ดี เป็นปณิธาน
ถ้าทำได้อย่างนี้ สติ จะเพิ่มพูน
มีฉันทะวิริยะ เกื้อกูล การงาน
สุขสำเร็จ จะมีมา เหมือนฝัน
เป็นที่อัศจรรย์ อจินไตย
คนเกียจคร้าน ด้วยสติมันไม่อยู่
แต่ล่องลอยไปสู่ อดีตอนาคต
คนโลกีย์ เป็นอย่างนี้ กันทั้งหมด
น่าศรต ด้วยตัณหา มาทำให้เป็น
ตัณหา เกิดจากอวิชชา พญามาร
เป็นธาตุบัง มากั้น ไม่รู้ว่าตนไม่รู้
ไม่มีศรัทธา แม้ว่าเหาะให้ดู
พระบรมครู ก็ยังโปรดไม่ได้
กิเลสกรรมวิบาก วัฏฏจักรตัณหา
ยากยิ่งกว่ายาก จักออกมา ได้
กี่ปีกี่ชาติ น่าอนาถ นับไม่ไหว
วนเวียนไป ในคุกประหาร
ตั้งสติได้ กายมนุษย์ แต่สุดยากเกิด
ยากระเบิด ยากยิ่งกว่า เต่าตาบอด
ทุกร้อยปี โผล่หัว เข้ามาลอด
สอด เข้าบ่วงน้อย จากก้นทะเลลึก
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น