ทำงานด้วยฉันทะ (จะได้บุญใหญ่) คนขยัน ย่อมทำประโยชน์ ซึ่งปรากฎ เมื่อถึงกาล ไม่ผลัดวันประกันพรุ่ง เกียจคร้าน พร้อมทุกวันเวลา เพื่อประโยชน์

  ทำงานด้วยฉันทะ
 (จะได้บุญใหญ่)

คนขยัน ย่อมทำประโยชน์

ซึ่งปรากฎ เมื่อถึงกาล

ไม่ผลัดวันประกันพรุ่ง เกียจคร้าน

พร้อมทุกวันเวลา เพื่อประโยชน์

ย่อมล่วงทุกข์ได้ ด้วยความเพียร

อยากเป็นเซียน ต้องอดทน

แสวงบุญ บ่มบารมี เข้มข้น

ชนะตน ชนะโลกา พาอยู่เย็น

ขยันทำงาน ที่เหมาะเจาะ

ได้ละก็ หาทรัพย์ได้

สัมมาอาชีวะ บุญหลาย

 มีบุญพอจึงได้ ทรัพย์ไหลมา

ผู้ไม่เกียจคร้าน ได้ความสงบใจ

ใจนิ่งใจใส ได้สัมมาอาชีวะ

เป็นศีล ได้บุญใหญ่ ไม่ธรรมดา

เริ่มต้นด้วยฉันทะ จะได้บุญใหญ่

งานที่ได้ ไม่บริสุทธิ์ใส

เมื่อผู้ทำ ไม่ใส่ใจ เกียจคร้าน

งานเป็นมิจฉา ขาดฉันทะ ทำงาน

งุ่นง่าน งี่เง่า เบาปัญญา

ประโยชน์ ย่อมสำเร็จโดยชอบ

แก่ผู้ประกอบ ด้วยฉันทะ

สัมมาอาชีพ บุญใหญ่ ไม่ธรรมดา

บันดาล ให้สมปราถนา ทุกประการ

ทำงาน ในกิจ ที่ล้าหลัง

งานคั่งค้าง สั่งสมปัญหา

 ย่อมวิบัติ ด้วยบาป ขาดฉันทะ

มีตัณหา บาปหนา จึงคั่งค้าง

;;;;;;;;;;

สติไม่อยู่กับตน (เป็นคนขยันไม่ได้) คนขยัน พึงทำปัจจุบัน ให้ดีที่สุด ไม่ปล่อยให้หลุด..ไป อย่างไร้ประโยชน์ ไม่มัวอาลัยอดีต ไม่มัวคิดฝันถึงอนาคต เอาประโยชน์..ให้ได้ ในปัจจุบัน

 สติไม่อยู่กับตน
(เป็นคนขยันไม่ได้)

คนขยัน พึงทำปัจจุบัน ให้ดีที่สุด

 ไม่ปล่อยให้หลุด..ไป อย่างไร้ประโยชน์

ไม่มัวอาลัยอดีต ไม่มัวคิดฝันถึงอนาคต 

 เอาประโยชน์..ให้ได้ ในปัจจุบัน

การคิดถึงอดีตอนาคต ก็คิดได้
เพียงไม่เมามาย จนไร้สติ
เอาอดีตเป็นบทเรียน ถ้าคิดดี
อนาคต นั้นก็ดี เป็นปณิธาน

ถ้าทำได้อย่างนี้ สติ จะเพิ่มพูน
มีฉันทะวิริยะ เกื้อกูล การงาน
สุขสำเร็จ จะมีมา เหมือนฝัน
เป็นที่อัศจรรย์ อจินไตย

คนเกียจคร้าน ด้วยสติมันไม่อยู่
แต่ล่องลอยไปสู่ อดีตอนาคต
คนโลกีย์ เป็นอย่างนี้ กันทั้งหมด
น่าศรต ด้วยตัณหา มาทำให้เป็น

ตัณหา เกิดจากอวิชชา พญามาร
เป็นธาตุบัง มากั้น ไม่รู้ว่าตนไม่รู้
ไม่มีศรัทธา แม้ว่าเหาะให้ดู
พระบรมครู ก็ยังโปรดไม่ได้

กิเลสกรรมวิบาก วัฏฏจักรตัณหา
ยากยิ่งกว่ายาก จักออกมา ได้
กี่ปีกี่ชาติ น่าอนาถ นับไม่ไหว
วนเวียนไป ในคุกประหาร

 ตั้งสติได้ กายมนุษย์ แต่สุดยากเกิด
ยากระเบิด ยากยิ่งกว่า เต่าตาบอด
ทุกร้อยปี โผล่หัว เข้ามาลอด
สอด เข้าบ่วงน้อย จากก้นทะเลลึก

;;;;;;;;;;

ธรรมะต้องรู้ (ครูชีวิต) การทำงานทุกขั้นตอน ห่อนดูเบา ความเดือดร้อน จะได้ไม่เข้า เราสบาย คนประมาทดูเบา เหตุทุกข์ใหญ่ ไม่ตายก็เหมือนตาย ได้แต่บาป

 ธรรมะต้องรู้
(ครูชีวิต)

การทำงานทุกขั้นตอน ห่อนดูเบา

ความเดือดร้อน จะได้ไม่เข้า เราสบาย

คนประมาทดูเบา เหตุทุกข์ใหญ่

ไม่ตายก็เหมือนตาย ได้แต่บาป

คนอวดดื้อถือดี มิมีคนเตือนได้
ควรฟังไว้ แล้วใช้สติปัญญา
อะไรควรมิควร นำมาพิจาณา
อย่าโมโหโกรธา ดับปัญญาตน

ฉันทะจะเกิดได้ ใช่ จะต้องมีสติ
ผู้มีปัญญา จะเอาประโยชน์ขณะนี้ ให้ได้
อนาคตยังมาไม่ถึง อดีตก็ได้ผ่านไป
ควรตั้งใจ ใช้ขณะ ให้เป็นประโยชน์

ผู้มีปัญญา ตั้งต้นงาน แม้ทุนอันน้อย
แล้วค่อยๆก่อ ค่อยๆสาน ปานกองไฟ
ค่อยๆใส่เชื้อ และปิดป้องลมร้าย
กลายเป็นไฟกองใหญ่ได้ ในที่สุด

ผู้ขยันไม่ขาด สามารถพอประมาณ
ข้อสำคัญ คือความไม่ประมาท
มีสติ รอบคอบ ประกอบกิจซื่อสัตย์
มีทรัพย์ได้ ไม่ขาด เลี้ยงชีพ

ผู้เกียจคร้าน มีชีวิตอยู่ร้อยวัน 
สู้ผู้ขยัน อยู่วันเดียว ประเสริฐกว่า
คนเกียจคร้าน สนุกสนาน มีตัณหา
เหมือนไก่กา เพียงเกิดมา ใช้กรรม

;;;;;;;;;;

มีความสามารถ (ฉลาด แต่แฉลบ) :: ขยันและอดทน ไม่พ้น มีความสามารถ แต่ถ้าขาดสัจจะ ก็หาประโยชน์ไม่ได้ เอาแต่ใจตน เป็นคนไม่เอาใจใคร นั่นแหละใช่ หัวหน้าใหญ่ เผด็จการ

มีความสามารถ
(ฉลาด แต่แฉลบ)

ขยันและอดทน ไม่พ้น มีความสามารถ
แต่ถ้าขาดสัจจะ ก็หาประโยชน์ไม่ได้
เอาแต่ใจตน เป็นคนไม่เอาใจใคร
นั่นแหละใช่ หัวหน้าใหญ่ เผด็จการ

สัจจะแท้ มีแต่ในศาสนาพุทธ
มีใจบริสุทธิ์ เข้าถึงพระรัตนตรัย
หมดกิเลส เหตุแห่งความไม่จริงใจ
มหาชนรักใคร่ เทอดท่านไว้เหนือเศียร

โลกทั้งสิ้น แผ่นดิน จะเป็นผืนเดียวกัน
ไม่มีเขตแดนกั้น อยู่กันฉันพี่น้อง
สมัครสมาน รักใคร่ปรองดอง
 แผ่นดินทอง ของพระเจ้าจักรพรรดิ์

สัจจะไม่แท้ เอาแต่พวกตน
ไม่รู้จักฝึกฝน ทนกิเลส
ไม่รู้จักละนิสัยเสีย ซึ่งกิเลสเป็นเหตุ
แบ่งแยกเป็นประเทศ ไม่ล้ำเขตกัน

 สัจจะ คือความจริงจัง จริงใจ จริงแท้
 อบอุ่นแท้ เมื่อได้อยู่ใกล้ท่าน
รู้สึกปลอดภัย ปีติใจเหลือประมาณ
เคารพบูชาท่าน มุ่งมั่นปฏิบัติตาม

พระธรรมกาย พระรัตนตรัยในตัว เป้าหมายชีวิต
มุ่งมั่นสุดขีด เป็นอุดมภ์การ
อุดมภ์การอย่างอื่น ลวงทั้งนั้น
ถูกพญามาร ตัวร้าย ใส่กิเลส

ยากหลาย ที่คนทั่วไปจะรู้ จะดูออก
ก็เห็นๆอยู่ ตาก็บอก ว่ามันดี
มีอำนาจวาสนา รวยอื้อซ่า เปรมปรี
ยศฐาบรรดาศักดิ์ก็มี ที่สุดแล้ว

พระพุทธองค์ ผู้ตื่นผู้รู้ ดูออก
พระองค์ไม่ดูข้างนอก แต่ดูข้างใน
ดูด้วยพุทธจักขุ กระจ่างใส
 พุทธญาณยิ่งใหญ่ เห็นภัยกิเลส

เห็นการเวียนว่าย เห็นภัยในวัฏฏะ
ทุกขเวทนา น้ำตา มากกว่าน้ำมหาสมุทรทั้งสี่
ทุกข์ในอบายภูมิ นรกอเวจี
ทุกข์เหลือที่ ชีวิตนี้มีแต่ทุกข์

 ;;;;;;;;;;

สัจจะไม่ทิ้งความดี (ขันติไม่ทิ้งปัญหา):: สัจจะจริง ไม่ทิ้ง ปณิธาน ขยันและขันติมั่น มุ่งสู่ปณิธาน เป้าหมาย

 สัจจะไม่ทิ้งความดี

(ขันติไม่ทิ้งปัญหา)

สัจจะจริง

ไม่ทิ้ง ปณิธาน

ขยันและขันติมั่น

มุ่งสู่ปณิธาน เป้าหมาย

สูงสุดปณิธาน

มุ่งมั่น พระรัตนตรัย

สุขสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่

อจินไตย แท้

สัจจะไม่ทิ้งความดี

ขันติ ไม่ทิ้งปัญหา

สัจจะขาดปัญญา

อย่าให้เกิด เช่นระเบิดพลีชีพ

ทำลายชีวิตตน

และคนอื่นได้ สุดดื้อ

ยิ่งกว่ากระบือ

ขาดสติ มิรู้ดีชั่ว

สัมมาทิฏฐิ ความเห็นชอบ

ประกอบด้วย ปัญญา

คือเห็นว่า

อะไรดี อะไรชั่ว

อะไรถูกอะไรผิด

โดยไม่คิด เข้าข้างตัว

หลับตาไม่มืดมัว

ไม่สลัว สว่างไสว คล้ายกลางวัน

ยากยิ่งนัก

ทำให้คนรัก พุทธศาสนา

มีศรัทธา

เชื่อบุญญา ว่ามีจริง

อยู่เบื้องหลัง

ความมั่งคั่ง และทุกสิ่ง

ชีวิตจริง อยู่หลังตาย

พอรู้ได้ ก็สายแล้ว

สัจจะแท้ ที่แก่กล้า

เรียกว่า สัจจบารมี

เป็นคนสุดดี รักษาความดี

ยอมพลีชีพ

อุบัติขึ้นมา

นำพาสรรพสัตว์ เป็นประทีป

เราต้องเร่งรีบ

ปฏิบัติธรรม ติดตามท่าน

;;;;;;;;;;

ที่สุดดี (คือที่สุดธรรม) :: ขยันและขันติ ที่ถูกดี ต้องมุ่งไปที่ ตรงที่มี พระนิพพาน

ที่สุดดี
(คือที่สุดธรรม)

ขยันและขันติ ที่ถูกดี

ต้องมุ่งไปที่

ตรงที่มี

พระนิพพาน

ที่สุดดี คือที่สุดธรรม

ตามมหาปูชนียาจารณ์

ปราบมารา อันธพาล

ผู้มีสันดาล ผลาญความดี

ดื้อดึงดื้อด้าน

ต่างกัน กับขันติ

ขันตินี้

อดกลั้น รักษามั่น วินัย

เคารพนบนอบ

พร้อมทั้ง มีน้ำใจ

คนจึงฝากผีฝากไข้

ได้ พึ่งพา

ขยัน ประกอบด้วยปัญญา

เป็นวิริยะ

กล้าหาญนักหนา

รักษา ความดี

ทานศีลภาวนา

ทุ่มสุดชีวา ทำสุดชีวี

ทำเต็มที่

เป็นกิจวัตร ไม่ขาดสักวัน

ขยันซื่อบื้อ

คือโง่ แล้วขยัน

เหมือนกัน

กับตัวกอล์ฟเฟ้อ เซ่อๆเจาะสนาม

สนามพรุนเสียหาย

เจ้าของโวยวาย เจ็บช้ำ

ขยันไม่ได้ความ

ทำลาย เสียหายหมด

คนชั่วร้าย

ขยันทำลาย คล้ายพายุ

เป็นบ้ามุทะลุ

ทำลาย และทำร้าย

เป็นกรรม ของชาวประชา

จึงก้มหน้ารับภัย

ผู้ปราบมารมาเมื่อไหร่

ค่อยหายใจ ทั่วท้อง

;;;;;;;;;;

บุญกินไม่ได้ (แต่บันดาลให้สุขสม) :: เกิดมาไม่แสวงบุญ แล้วคุณ เกิดมาทำอะไร เล่นๆหัวๆ ไม่ได้ บุญนั้น รู้ไว้ คือชีวิต

บุญกินไม่ได้

(แต่บันดาลให้สุขสม)

เกิดมาไม่แสวงบุญ

แล้วคุณ เกิดมาทำอะไร

เล่นๆหัวๆ ไม่ได้

บุญนั้น รู้ไว้ คือชีวิต

บุญกินไม่ได้

แต่บันดาลให้ สุขสมปราถนา

ทุกอย่างที่ได้มา

บุญญา บันดาลให้

 คนดีหรือไม่ดีไม่เป็นไร

ล้วนรวยได้ น่าคิด

ขยันหรือไม่ ก็มีสิทธิ์

น่านำมาคิด พิจารณา

อยู่ที่บุญวาสนาบันดาล

ไหลผ่าน มาที่ใจ

เหมือนคลื่นทะเลไหล

เล็กใหญ่ เป็นระรอก

บุญเป็นพลัง

ให้กำลังใจ

ทำงานอดทน ไม่เบื่อหน่าย

 สำเร็จง่ายๆ คิดไม่ถึง

 คนมีบุญกินน้อย

ใช้สอย ประหยัด

เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ หมู่ญาติ

เพื่อนร่วมชาติ สาธุชน

รักความสะอาด

มีมารยาท มีระเบียบ

ใช้ชีวิตเรียบๆ

สมถะ

 มีสมองโปร่งใส

สะท้อนไกล เห็นกลเม็ด

ทางชีวิตทางสำเร็จ

อยู่ข้างหน้า ศรัทธาแรง

บุญกลั่นธาตุธรรม

เห็นจำ คิดรู้

ขจัดบาปหยาบช้า ศัตรู

เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน

 

 ;;;;;;;;;;