คนหัวสูง
(ใจดำต่ำเตี้ย)
ในโลกนี้ ผู้ที่ถือตัว
ย่อมเมามัว ไม่มีการฝึกตน
มีใจโลเล ยากฝึกฝน
ไร้ขันติอดทน ฝึกตนไม่ได้
ใจโลเล ยากเรียนรู้
ใจไม่สู้ จะรียนรู้ได้อย่างไร
ขาดสัจจะ จริงจังจริงใจ
คนโลเล นั้นใช่ คือคนพาล
ผู้ประมาท แม้อยู่ในป่าคนเดียว
ใจก็ยังท่องเที่ยว ไป
การฝึกตน คนฝึกใจ
ฝึกแต่กาย ฝึกจนตาย ก็ไม่ได้ผล
จะข้ามฝั่ง แห่งแดนมฤตยูได้
ฝึกใจให้ได้ ให้หยุดให้นิ่ง
ส่วนกายนั้น ต้องสะบายจริงๆ
จึงไม่อาจทิ้ง ประพฤติศีล
ผู้ถือตัว ขาดความเคารพ
ยากจะพบ กัลยาณมิตร
ใจยากสงบ ขาดศีล หมดสิทธิ์
ใจเย็นสนิท ด้วยศีล
ศีลจะดี ต้องมีบำเพ็ญทาน
การเข้าวัดนั้น ผู้มีปัญญา
มีความเคารพ มีศรัทธา
อ่อนน้อมถ่อมตน เข้าหา ผู้รู้
จริงใจต่อความดี คนดีจริง
ทิ้ง ความถือตน คนหัวสูง
คนคอแข็ง มิจฉาทิฏฐิจูง
คนหัวสูง ใจดำ ต่ำเตี้ย
;;;;;;;;;;
