ใครแทนได้:: อบอุ่นใด ไม่เท่า อ้อมอกแม่ อบอุ่นแท้ ลูกใฝ่ถึง คนึงหา

ใครแทนได้

อบอุ่นใด

ไม่เท่า อ้อมอกแม่

อบอุ่นแท้

ลูกใฝ่ถึง คนึงหา

ลูกสุดรัก

สุดเทอดทูน สุดบูชา

พร่ำเรียกหา

แม่ แม้ในฝัน ทุกวันคืน

โอ้..แม่จ๋า แม่อยู่ใหน

สุดไกลห่าง

ลูกอ้างว้าง

ว้าเหว่ใจ ใครแทนได้

ลูกรู้

ว่าแม่นั้นอยู่ สบาย

แต่ไม่อาจคลาย

จากรัก จากอาวรณ์

เมื่อลูกยังเล็ก

เหมือนลูกนก ซุกอกแม่

อบอุ่นแท้

เหมือนหลับอยู่ ในอู่สวรรค์

อยากอยู่เยี่ยงนี้

อย่างนี้ ชั่วนิรันดร์

ได้แต่ฝัน

นึกถึงวัน อันอบอุ่น

ไม่มีอีกแล้ว

แม่จ๋า มาแต่ไหน

ท่านจากไป

ท่านไปดีแล้ว สู่สวรรค์

ขออธิษฐาน พันผูก

เป็นลูกแม่ ชั่วกัปกัลป์

นับอนันต์

ขอบูชาพระคุณแม่ สั่งสมแต่บารมี

;;;;;;;;;;

(มี.ค.๕๓)

ลูกแก้ว:: ลูกหลานไม่ไหว ไม่ได้ใจ พ่อแม่ วิธีแก้ ง่ายๆ คุณยายฯ สอน

 ลูกแก้ว

ลูกหลานไม่ไหว

ไม่ได้ใจ พ่อแม่

วิธีแก้

ง่ายๆ คุณยายฯ สอน

ฝึกทำสะอาด

ห้องน้ำ และห้องนอน

อย่าผัดผ่อน

ก่อนสาย เกินแก้

ลูกหลาน หยิบโหย่ง

เหยาะแหยะ

นี่แหละ

ใช่ นิสัยเสีย

ผ้าห่มไม่พับ

ที่หลับที่นอน เขี่ย

แก้นิสัยเสีย

ไม่ง่าย ดูดาย ไม่ได้เลย

มีลูกต้องเลี้ยง

ไม่เพียง กาย

สำคัญหลาย

ใจ ต้องเลี้ยง

สอนทุกระยะ

ไม่ปล่อยปละ ขึ้นเสียง

เลี้ยง

ลูกไม่เป็น อยู่เย็นยาก

เป็นคนดี

เริ่มต้นที่ สะอาด

เก่งกาจ

เพียงใด ไปไม่รอด

เหมือนเรือใหญ่

จม เมื่อจอด

ไปไม่รอด

แม้เก่งหลาย แพ้ภัยตน 

ความสะอาด

ประตูชัย ไขชีวิต

ไปสู่ทิศ

สุขสมมาด ปรารถนา

มีชัย

ไม่กลับแพ้ เลยนา

สร้างลูกยา

เป็นลูกแก้ว แคล้วบ่วงมาร

;;;;;;;;;;

สันดานดิบ:: อยากพัฒนาสังคม ให้ก้ม ดูตัว อย่าเมามัว ภายนอก ตะคอก ใส่คน

สันดานดิบ

อยากพัฒนาสังคม

ให้ก้ม ดูตัว

อย่าเมามัว

ภายนอก ตะคอก ใส่คน

ฝึกตนให้ดี

นั่นแหละ ดีล้น

เป็นคนเหนือคน

นำหมู่ชน พัฒนา

บังคับคน

เหมือนทน ขี่หลังเสือ

ต้องอยู่เหนือ

ขี่หลังเสือ อย่าหล่น

ตกลงมา

รับรองว่า ไม่พ้น 

หมู่มหาชน

แสนสุดทน โกรธแค้น

ปกครองด้วยพระเดช

ให้ก้มเกศ เช่นวัวควาย

เลี้ยวขวาซ้าย

วิ่งไป ตามบอก

ไม่ถูกใจ

ก็ด่า ตะคอก

ไม่นานดอก

อยู่ไม่ได้ แพ้ภัยตน

เมตตากรุณา

เป็นพระคุณ อบอุ่นหลาย

ปกป้องผองภัย

ในอ้อมอก ทะนุถนอม

อุเบกขาเป็นพระเดช

ก่อเหตุ เป็นไม่ยอม

ไม่ปราณีปรานอม

ไม่อ้อมค้อม ให้เสียวินัย

ขาดเมตตา

เรียกว่า เผด็จการ

เข่นฆ่าล้างผลาญ

ผู้ที่หนี กฎหมู่

เป็นกฎที่ตราขึ้น

โดยไม่มี ผู้รู้

มีแต่หมู่

คนพาล สันดาน ดิบ

;;;;;;;;;;

ตระกูลวิบัติ:: ลูกหลานดื้อ คือผู้ใหญ่ ประมาท กิริยา มารยาท ไม่รักษา

ตระกูลวิบัติ

ลูกหลานดื้อ

คือผู้ใหญ่ ประมาท

กิริยา มารยาท

ไม่รักษา

ไม่มีศีล

กิน สุรา

เอะอะเกะกะ

ใครล่ะ จะเคารพ 

มียศอำนาจ

แต่ขาด ศีล

ตระกูลสิ้น

ทรัพย์สิน มลาย

เลี้ยงดูบุตร

เลี้ยง ใจ

เลี้ยงแต่กาย

ใจ แตก

ใจเคารพ

ด้วยพบ ความดี

มีแต่ทางนี้

ทางดี เท่านั้น

ทางอื่นมีได้

แต่ไม่ ประกัน

สั่งสมบารมีเท่านั้น

ฝัน เป็นจริง

รีบเข้าวัด

ฝึกหัด ตน

หนีพ้น

ไห้ได้ ภัยตัณหา

เป็นตัวอย่าง

แก่ลูกหลาน นั่นหละ

เป็นพระ

ในบ้าน ลูกหลานเคารพ 

ตัณหา

นั่นหละ ดับปัญญา

ปัญหา

จึงผุด ไม่หยุดยั้ง

 

เหมือนความมืดมา

เวลาตะวันลับ จัง

ไม่สมหวัง

ด้วยตัณหา หน้ามืด 

สมบัติ

เป็นวิบัติ เพราะขาดศีล

เลี้ยงชีวิน

ไม่ได้ ไปเป็นชั่ว

ลูกหลานดื้อ

ถือ ตัว

เป็นคนชั่ว

มิจฉาทิฏฐิ มีเวรกรรม

;;;;;;;;;;

IMPERMANENCE (อนิจจัง):: Finally, our freshness and beauty will be gone, as these don't really belong to us; it is all impermanence.

IMPERMANENCE

(อนิจจัง)

Things in our body

will be depleted,

despite our fight.

For example,

our teeth will be decay and erode,

our hair will be fall out,

Finally, our freshness

and beauty will be gone,

as these don't really belong to us;

it is all impermanence.

Hence, departure is normal.

If we do not separate from it,

it will separate from us anyway.

Boon, the product of merit,

the only permanence,

along with happiness

 success and fulfillment,

attach us forever;

it is our self;

Dhammakaya is the body of boon.

;;;;;;;;;;