วันอาทิตย์ที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2563

หลังคารั่วอยู่ไม่ได้ (อย่าปล่อยใจให้มีอารมณ์) :: อารมณ์เหนื่อยหน่าย อย่าให้เกิดกับเรา ยิ่งอารมณ์ซึมเศร้า อย่าให้เกิดกับเรา เด็ดขาด พลังชีวิต ใกล้ดับ อย่าประมาท อย่าเปิดโอกาศ ให้บาปหลั่งไหล เผาไหม้ชีวิต

หลังคารั่วอยู่ไม่ได้
(อย่าปล่อยใจให้มีอารมณ์) 

อารมณ์เหนื่อยหน่าย อย่าให้เกิดกับเรา
ยิ่งอารมณ์ซึมเศร้า อย่าให้เกิดกับเรา เด็ดขาด
พลังชีวิต ใกล้ดับ อย่าประมาท
อย่าเปิดโอกาศ ให้บาปหลั่งไหล เผาไหม้ชีวิต
รู้ตัวหรือไม่ การคิดร้าย บาปหลายยิ่งกว่าพูดและทำ
ด้วยเจตนาเป็นกรรม อย่างยิ่ง
การคิด จิตเจตนา จริงๆ
ใจคิดร้ายเหมือนมีผีสิง มืดมล อนธกาล
หยุดคิดร้ายไม่ได้ ถ้าใจไม่เมตตา
อันเกิดจากสุขสมอุรา ภายใน
 สุขจากใจหยุด ที่จุด ศูนย์กลางกาย
นี่หละท่านทั้งหลาย มันไม่ธรรมดา
การคิดร้าย คิดโลภ คิดโกรธ สาเหตุใหญ่ ของใจเบื่อเซ็ง
กลายเป็นคนเสงเครง ไม่เอาไหน
เพื่อนดีหนีหน้า ไม่กล้าเข้าใกล้
เพื่อนชั่วจัญไร ได้โอกาศ
หมั่นจับอารมณ์ตน คือคนบัณฑิต
อย่าปล่อยใจคิด พูดจา หรือกระทำ ตามอารมณ์
ให้ตัดไฟแต่ต้นลม
ตัดต้นเหตุความทุกข์ระทม คืออารมณ์นี้เอง 
 สิ่งร้ายๆ จะย่างกรายเข้ามา
ระงับสุดชีวา สติตั้งไว้ แล้วใช้ขันติ
 นึกถึงบุญญา เจริญภาวนา นั่งสมาธิ
 มีสติมั่น รู้ทันอารมณ์
 อารมณ์เครียด ใจไม่ละเอียด หยาบ
ถึงกับ งุ่นง่านหงุดหงิด จิตแตกซ่าน
 ขุ่นข้น มืดมล อนธการ
 การงาน มีปัญหา พะว้าพะวัง
ขาดกำลังใจ นอนตื่นสาย เกียจคร้าน
อืดอาดหย่อนยาน เหนื่อยหน่าย
ถูกดุถูกว่า ยิ่งระอา เบื่อเซ็งหลาย
หมดอาลัย ซังกะตาย ท้อแท้
คิดร้าย พูดร้าย ทำร้าย กลายเป็นคนละคน
ทำลายตนโดยแท้ รีบแก้ไข
เหตุจาก ปล่อยตัว ปล่อยใจ
เพลิดเพลินไป ในอารมณ์
 อารมณ์เหมือนน้ำฝน หล่นใส่ หลังคา
สาดเทลงมา ใส่หลังคา โดยตรง
หลังคาไม่ดี สติขาด ไม่อาจดำรง
ชีวิตแทบปลิดปลง อยู่ลำบาก ยากเย็น
ศีล สมาธิ ปัญญา เป็นมรรคาของบัณฑิต
อารมณ์ถูกพิชิต มุ่งสู่ทิศ พระรัตนตรัย
 ให้สุขสำเร็จสมปราถนา ตลอดไป
 กระแสพระนิพพานหลั่งไหล คุ้มครอง
ชีวิตมีค่า เกิดมา ต้องมีอุดมการณ์
มีความฝัน บากบั่น มานะ
รักษาใจ ไวในตัว มีสติสัมปชัญญะ
  รักษา หลังคาคือใจ ให้ไร้อารมณ์

 ;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น