วันพฤหัสบดีที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2564

หยุดเป็นตัวสำเร็จ (ด้วยเหตุแห่งบุญ) หยุดเป็นตัวสำเร็จ อุเทศ คำสอนหลวงปู่ฯ มหาปูชนียาจารย์ พระผู้..ปราบมาร ไปที่สุดแห่งธรรม เป็นมโนปณิธาน ท่านอุบัติ ลงมาปราบมาร โดยเฉพาะ

หยุดเป็นตัวสำเร็จ
(ด้วยเหตุแห่งบุญ)



หยุดเป็นตัวสำเร็จ อุเทศ คำสอนหลวงปู่ฯ
มหาปูชนียาจารย์ พระผู้..ปราบมาร
 ไปที่สุดแห่งธรรม เป็นมโนปณิธาน
ท่านอุบัติ ลงมาปราบมาร โดยเฉพาะ

หยุดเป็นตัวสำเร็จ ด้วยเหตุ เป็นที่สุดแห่งบุญ
หยุดที่ศูนย์..กลางกาย เป็นตัวใช่ สมถะ
หยุดที่อื่น ดาดดื่น เป็นมิจฉา
ไม่ใช่สมาธิ
สัมมา ที่จะทำพระนิพพานให้แจ้ง

จะหยุดได้ ใจจะต้องนิพพิทา
คือเบื่อระอา ต่อชีวา ที่ซ้ำซาก
ตายเกิดๆ ทุกข์หลาย จมปลัก
มีปัญญานัก จึงรู้จัก นิพพิทา

คนทั้งหลาย คล้ายปลา ในน้ำ
แหวกว่ายสนุกล้ำ คลาคล่ำเพลิดเพลิน
ไม่ฟังคำเตือนของเต่า เศร้าเหลือเกิน
หรือเหมือนหนอนในส้วม เมิน คำชวนเชิญของเทวดา

เมื่อใจนิพพิทา นั่นหละ วิราคะจึงเกิด
 แสวงหาทางประเสริฐ ทางพ้นกำหนัด
แสวงหาครูบาอาจารย์ ตามวัด
หลวงพ่อฯ จึงได้โอกาศพบยายฯ

คุณยายฯ ไม่ได้สอนอะไรมากมาย 
สอนเพียงง่ายๆ สอนให้ ทำใจหยุดทำใจนิ่ง
หยุดเป็นตัวสำเร็จ เหนือทุกสิ่ง
ชีวิตจริง..ง่ายๆ คล้ายผงเข้าตา

เมื่อใจหยุดถูกส่วนเท่านั้นหละ จะวิมุตติหลุดพ้น
กลายเป็นคน ที่ปราศจากนิวรณ์ห้า
ใช้ชีวิต สันโดษสมถะ
วิสุทธิ จิตสว่างจ้า ปัญญาเกิด

เข้าใจดี เราเกิดมานี้ ทำพระนิพพานให้แจ้ง
บุญแสวง และสร้างบารมี
ชีวิตเรานี้สั้นนักหนา ต้องรีบตักตวงบุญ ด่วนจี๋
ป้องกันบาปอัปปรี ด้วยบุญบารมี นี้เท่านั้น

ยังมีลัทธิทรมานตน และปรนเปรอตน หวังพ้นกำหนัด
รวมทั้งสายปฏิบัติ นอกศูนย์กลางกาย
อาจมีฤทธิ์ มีอานุภาพ ตื่นตาตื่นใจ
แต่น่าเสียดาย ขาดความจริงใจ และไร้เมตตา

ใจหยุดที่ศูนย์กลางกาย บุญหลั่งไหล จากพระนิพพาน
เป็นบารมี อานุภาพมหาศาล พลิกผันชีวิต
บุญเป็นสิทธิธาตุ มีธรรมชาติ สำเร็จกิจ
ตรงข้ามกับบาป ที่มารประดิษฐ์ เป็นกิจของมาร

กรรมวิบากมาปรากฎ ให้เห็นสดๆ ในปัจจุบัน
ทุกสิ่งอัน ที่เรามีเราเป็นเราได้ ล้วนใช่กรรมวิบาก
เป็นผลกรรมที่ทำไว้ ในอดีต จงประจัก
ไม่ใช่ หนึ่งสมองสองมือ ที่คนมัก..จักอ้างถึง

ดังนั้น หยุดเป็นตัวสำเร็จ เหตุเพราะบุญ
จะมาเกื้อหนุน ในภายภาคหน้า
เป็นบารมี หรือที่เรียกว่า บุญวาสนา 
ติดตามชีวา ทุกวันเวลา ประดุจเงา

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น