ใจดีมีเมตตา
(นั่นหละ ชนะตน)
ชนะตน ดีกว่าชนะคนอื่น
คนดาดดื่น ชอบเอาชนะคนอื่น สาสมใจ
พระสอนเอาชนะตน ยอมคน รักษาไมตรีไว้
ไมตรีตัดไม่ได้ เท่ากับทำร้ายตนเอง
ชนะตน คือคนใจดี มีเมตตา
น่าเคารพบูชา เหมือนมารดาบิดา อุปการะลูก
แม้ลูกแสนซน แต่ก็แสนรัก พันผูก
เป็นดังทาสของลูก แสนผูกพัน
ดวงจิตขนาดนี้ ถ้าสามารถมีได้ กับทุกคน
จะเป็นที่รักมหาชน คนทั้งหลาย
อยู่บนเส้นทางสายสมบัติ ไหลมาดังใจ
เป็นสมบ้ติอจินไตย จักรพรรดิ์
คุณธรรมทั้งหลาย ล้วนใจเมตตาอยู่เบื้องหลัง
ถ้าไม่แล้วอย่าหวัง จะเป็นไปได้
เช่น ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา นั่นปะไร
ขาดเมตตาแล้วไซร้ บริสุทธิ์หาย กลายเป็นตัณหา
เอาชนะตน คือคนแสวงบุญ สร้างบารมี
มีความอดทน ไม่สู้ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป
นั่งสมาธิ เป็นกิจกรณีย์ เป็นหลักชัย
ชนะตนยิ่งใหญ่ ได้เข้าสู่แดนอมตะ พระนิพพาน
ชนะตน เท่ากับ เป็นคนชนะโลก
หมดทุกข์โศก ออกจากกระแสโลก วิบากกรรม
เอาใจมาไว้ในตัว ในกระแสธรรม
พ้นกฎแห่งกรรม สุขล้ำ ไม่ต้องเวียนว่าย
ชนะตน คือคนชนะกิเลส
อันคือต้นเหตุ อุปสรรค และปัญหา
เข้าสู่ทางสายสมบัติ ทางอริยะ
มีแต่สุขสมปราถนา ทุกประการ
ชนะตนได้ คือผู้ใหญ่ มีใจเมตตา
มีจิตปราถนาดี มิมีเว้นผู้ใด
มีความรัก ปราถนาดี อย่างจริงใจ
มีสัจจะ เสมอต้นเสมอปลาย จึงเป็นที่รักใคร่มหาชน
ตนนั้นหรือ ก็คือใจ
ท่องเที่ยวไป ไม่ใคร่อยู่กับตัว
ชอบอยู่ในกระแสโลก ชุ่มโชกเมามัว
รับกรรมวิบาก จากกิเลสชั่ว หลงตัวลืมตน
ใจขาดกาย กลายเป็นวิญญาณ
กายขาดใจนั้น กลายเป็นศพ
กายเปรียบคล้ายบ้าน ใจนั้นเหมือนเด็ก ยากสงบ
ดวงธรรม ดังมารดา จึงครบ เป็นชีวิต
ชนะตนได้ จึงเดินทางใน ทางสายกลาง
ทางสว่าง ทางบริสุทธิ์ หลุดพ้น
พ้นกรรมวิบาก พ้นกฏแห่งกรรม พ้นทุกข์ทน
พ้นกฎไตรลักษณ์ เป็นอมตะ พระนิพพาน
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น