มิจฉาทิฎฐิ (นี้ร้ายนัก ทำให้ไม่รู้จักวิชชาธรรมกาย) โทษทั้งหลาย มิจฉาทิฏฐินั้น ใช่ เป็นโทษอย่างยิ่ง เป็นโทษจริงๆ ยิ่งกว่าสิ่งใด คือความเห็นผิด เห็นกงจักรเป็นดอกบัว เห็นชั่วเป็นดี สิ้นคิด เป็นคนอำมหิต คิดร้าย พูดร้าย ทำร้าย

 มิจฉาทิฎฐิ
(นี้ร้ายนัก ทำให้ไม่รู้จักวิชชาธรรมกาย)

โทษทั้งหลาย มิจฉาทิฏฐินั้น ใช่ เป็นโทษอย่างยิ่ง

เป็นโทษจริงๆ ยิ่งกว่าสิ่งใด คือความเห็นผิด

เห็นกงจักรเป็นดอกบัว เห็นชั่วเป็นดี สิ้นคิด

เป็นคนอำมหิต คิดร้าย พูดร้าย ทำร้าย

มิจฉาทิฏฐิ เห็นผิด คิดว่าการให้สูญเปล่า
ได้แก่เหล่า คนพาล สันดานดิบ
ชอบดื่มสุรายาเมา เป็นเนืองนิจ
เข้าวัดฟังธรรม หมดสิทธิ์ ยังคิดต่อต้าน

มิจฉาทิฏฐิ เห็นผิด คิดว่า การบูชาไม่มีผล
จึงเป็นคน ถือตน อวดดื้อถือดี แม้ไม่มีอะไร
หยามเหยียด เกลียดคน บูชาพระรัตนตรัย
มีหน้าตาหมองไหม้ ดูไม่ได้ ไม่คล้ายคน

มิจจฉาทิฏฐิ เห็นผิด คิดว่าการสงเคราะห์ไม่มีผล
เอาแต่ตน ไม่สนว่าคนอื่นๆ จะอยู่อย่างไร
ไม่สนใจครอบครัว หมู่คณะ จะเป็นหรือตาย
เป็นคนเห็นแก่ตัวอย่างร้าย ที่ใครๆ เวทนา

 มิจฉาทิฎฐิ เห็นผิด คิดว่า บุญบาปไม่มี
คิดว่า หนึ่งสมองสองมือ ของข้านี้ คือชีวิต
วิบากกรรมมีที่ไหน ข้านี่แหละใช่ ทั้งทำทั้งคิด
เป็นคนโง่สนิท คนคิดเช่นนี้ มีมากนัก

มิจฉาทิฏฐิ เห็นผิด คิดว่า โลกนี้ไม่มี
คนเช่นนี้ ปฏิเสธการมี ของกรรมวิบาก
ไม่รู้ว่าภูมิมนุษย์ สุดดี เหมาะสร้างบารมีมาก
 จึงประมาทนัก รู้จักแต่ทำมาหากิน

มิจฉาทิฏฐิ เห็นผิด คิดว่า โลกหน้าไม่มี
คนเช่นนี้ ปฏิเสธการมี ของวัฏฏสงสาร
จึงไม่เข้าวัดปฏิบัติธรรม ทำแต่งาน
ประมาท คบคนพาล เชื่อมั่นตนมาก

 มิจฉาทิฎฐิ เห็นผิด คิดว่า มารดาไม่มี
คิดว่าแม่นี้ ไม่มีคุณ กตัญญูไม่มีความหมาย
การเป็นแม่ลูก ไม่มีพันผูกจากอดีต เกิดแล้วตาย
มีชีวิตที่ลำบากหลาย หาคนจริงใจไม่ได้

มิจฉาทิฏฐิ เห็นผิด คิดว่า บิดาไม่มี
คิดว่าพ่อนี้ ไม่มีบุญคุณ ตายแล้วสูญสิ้น
เมื่อขาดกตัญญู จะเป็นผู้ ลำบากลำบน หากิน
บุตรหลานทั้งสิ้น หนีหน้า ไม่มาดูแล

มิจฉาทิฏฐิ เห็นผิด คิดว่า สัตว์ที่จุติและเกิดไม่มี
ไม่เชื่อว่ามี เทพนารี เทวดานางฟ้า
ไม่เชื่อตายเกิด วนเวียนไปมา
มีชีวิต เหมือนไก่กา เหมือนปลา เหมือนหนอน

 มิจฉาทิฏฐิ เห็นผิด คิดว่า ผู้มีคุณวิเศษไม่มี
ที่.. รู้แจ้งเห็นยิ่ง ในโลกนี้ และโลกหน้า
ขาดความเคารพ จึงไม่ได้พบกัลยาณมิตร อย่างว่า
เกิดมาเสียเวลา ไม่รู้จักวิชชาธรรมกาย

;;;;;;;;;;