รถด่วนขบวนสุดท้าย
(หนีภัยวัฏฏะ)
หลุมหลบภัย ในวัฏฏสงสาร
ทำพระนิพพานให้แจ้ง แสวงบุญ สร้างบารมี
ภัยต่างๆ ไม่ว่าโควิด๑๙ บรรดามี
ล้วนไม่อาจที่ ทำอันตราย ให้ระคายเคือง
สวดมนต์นั่งสมาธิ จึงเป็นกิจกรณียะ
อย่าเลยละ ประมาท ชีวาตอันตราย
พัฒนาสติ คือตรึกตรอง ประคองใจ อย่างสะบาย
อยู่ในกาย ให้สม่ำเสมอ
ทางสายกลางนี้ ไม่สู้ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป
ไม่สู้ ไม่ว่าร้ายทำร้าย, ไม่หนี สู้อยู่ในศีล
ทำดีเรื่อยไป สวดมนต์นั่งสมาธิ เป็นอาจิน
หมู่มารและภัยทั้งสิ้น พ่ายแพ้ แก่ขันติบารมี
หยุดเป็นตัวสำเร็จ เสร็จกิจทุกอย่าง
หยุดที่ทางสายกลาง บุญประดัง ทะลักล้น
ภัยใดๆไม่อาจเข้าใกล้ แพ้พ่าย ความอดทน
ขันติบารมีเหลือล้น พ้นภัยมาร
อุปสรรคปัญหา แม้หนักหนา มาแพ้ง่ายๆ
กลับคล้าย..ผงเข้าตา เท่านั้นเอง
แม้ง่าย แต่ไม่ง่าย ด้วยคนทั้งหลาย อวดเก่ง
ประมาทดูเบา เบื่อเซ็ง พระธรรมคำสอน
พระพุทธองค์ ทรงตรัสว่า มิจฉาทิฏฐินี้ สุดร้าย
เป็นมหาภัย ใหญ่สุด ของสรรพสัตว์
เป็นไก่เห็นพลอย เขี่ยทิ้งจ้อย พระไตรรัตน์
เป็นมนุษย์ได้โอกาศ แต่ไม่ยอมปฏิบัติ เต็มที่
ทางสายสมบัติ คือทางสายกลาง ทางสร้างบารมี
อยากรวยเหลือที่ มีทางนี้เท่านั้น
ทางอื่นรวยได้ แต่ไม่ใช่สมบัติ ที่ต้องการ
เป็นวิบัติเหยื่อมาร เป็นเหยื่อล่อ ตะขอเบ็ด
นอกทางสายกลาง เป็นที่ตั้ง กระแสกรรมวิบาก
มีกิเลสนำชัก เป็นดังปลักโคลนดูด
ให้ก่อกรรม แล้วเกิดวิบาก เป็นวัฏฏจักร ยากจะหลุด
สรรพสัตว์ ทุกข์สุดสุด แต่ยากจะหลุดจากตัณหา
สรรพสัตว์ติดตัณหา เหมือนว่า ลิงติดตัง
ไม่มีทาง อย่าหวัง จะออกไป
ยกเว้นวาสนามาถึง จึงพบกัลยาณมิตรได้
ตอนนี้ รถด่วนขบวนสุดท้าย หลวงพ่อไท้ มารับ
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น