วันเสาร์ที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2564

ชนะตน (คือคนชนะโลก) ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช่อะไร คือชนะตน จะเป็นคน ชนะโลก ทั้งโลกนี้และโลกหน้า

ชนะตน
(คือคนชนะโลก) 

ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช่อะไร คือชนะตน
 จะเป็นคน ชนะโลก ทั้งโลกนี้และโลกหน้า
สรรพสัตว์ อีกทั้งมนุษย์ และเทวา
จะเทิดทูนบูชา ดุจดังว่า พระพุทธองค์

โลกทั้งหลาย น่าเบื่อหน่าย ทุกข์ทั้งนั้น
สาเหตุสำคัญ คือกรรมวิบาก
ใครเอาใจไว้นอกตัว เหมือนเอาใจไปตาก
กรรมวิบาก เหมือนฝนตกจากฟ้า

จะหลบฝน หลบให้พ้น กรรมวิบาก 
ต้องรู้จัก เอาใจ ไว้ในตัว
เหมือนอยู่ในบ้าน หลบฝน หลังคาไม่รั่ว
ใช้ชีวิตสันโดษสมถะ เข้าวัดวา ไม่มัว..ทำมาหากิน

สันโดษสมถะ ใช้ชีวา ประหยัดสุดประโยชน์สูง
หมายมุ่ง เพื่อขจัด นิวรณ์ห้า
อันเป็นเครื่องกั้น ความปีติสุข และวิชชา
ใจหยุด แสงสว่างสุดจ้า จึงเห็นมรรคา สายกลาง

ทางสายกลาง ทางพ้นโลก หรือชนะโลก
ไม่ต้องตก..เป็นทาสพญามาร
ทางสายสมบัติ สุขสมปราถนา ทุกประการ
พักกลางทางบนสวรรค์ รอวันลงมา สร้างบารมี

คนพาล ขาดปัญญา จมปลักตัณหา ทยานอยาก
รับกรรมวิบาก ทำไว้นัก จากอดีต
ไม่รู้จักคำว่าสุข รู้จักแต่สนุก สุกๆดิบๆ
ไม่รู้จักเร่งรีบ แสวงบุญ สร้างบารมี

พูดให้ปากหัก ก็ไม่ อาจจาก กามคุณ
เหมือนปลาคุ้น อยู่ในน้ำ หนอนฉ่ำอยู่ในส้วม
คนธรรมดา ไม่รู้สึกไม่รู้สา ไม่สำรวม
อวิชชาท่วม..ทับ ดับปัญญา

ปลดนิวรณ์ห้า อวิชชา จึงดับ
ทุจริตสาม ส่งสำรับให้กับ นิวรณ์ห้า
การไม่สำรวมอินทรีย์ เสริมสร้างทุจริตสาม เป็นธรรมดา
การไม่มีสติสัมปชัญญะ ทำให้ละอินทรีย์สำรวม

การทำใจไว้ ให้แยบคาย
สำคัญหลาย ต่อการมีสติสัมปชัญญะ
การทำใจไว้ ให้แยบคาย ทำได้ด้วยมีศรัทธา
การมีศรัทธา ด้วยว่า ได้ฟังพระสัทธรรม

คบสัตบุรุษ ได้ฟังธรรมา ศรัทธาเกิด
จึงประเสริฐ  มีค่าล้ำ สำคัญนัก
เป็นทุกอย่างของพรหมจรรย์ จงประจัก
มีศรัทธานัก จึงได้เข้าวัด ปฎิบัติธรรม

;;;;;;;;;; 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น