ทำบาปเล็กน้อย (แต่กรรมไม่น้อยอจินไตย) โลก ถูกจิตนำไป ไม่ใช่อะไรอื่น อากาศโลก สังขารโลก เลวลงหรือฟื้น ขึ้นกับจิต ไม่ใช่ พระเจ้าหรืออินพรหม เนรมิต ถูกจิต ของสรรพชีวิต นำไป

ทำบาปเล็กน้อย
(แต่กรรมไม่น้อยอจินไตย)

โลก ถูกจิตนำไป ไม่ใช่อะไรอื่น

 โลก ฟื้นไม่ฟื้น ขึ้นกับจิต

ไม่ใช่ พระเจ้าหรืออินพรหม เนรมิต

ถูกจิต ของสรรพชีวิต นำไป

 จิต เป็นที่สถิตย์ ของบุญบาป
คอยกำกับ สั่งจิต ให้ก่อกรรม
เกิดเป็นสังสารวัฏฏ์ หรือโลก ที่ลึกล้ำ
มีกฎแห่งกรรม กฎมาร จัดการทั้งหมด

ทั้งดินฟ้าอากาศ ภัยพิบัติต่างๆ
เป็นวิบาก กลับมาล้าง เป็นธรรมดา
สมแก่กรรม ที่ทำไว้ นั่นหละ
ส่วนคนดีมีธรรมะ จะปลอดภัย

จิตที่ฝึกดีแล้ว เป็นแก้ว นำสุขมาให้
 หยุดนิ่งให้ได้ ไม่หวั่นไหว กิเลสตัณหา
 ให้ใจ มีสันโดษสมถะ
มีจาคะ ประหยัดสุด ประโยชน์สูง

จิตมีอานุภาพ มีบุญกำกับอยู่
นำสุขมาสู่ และสมปราถนา
บุญเป็นสิทธิธาตุ คนไม่รู้
ส่วนบาปนำทุกข์มาสู่ มาล้มล้าง

ประพฤติตามใจ ใช่ ย่อมลำบาก
ไม่รู้จักอดทน อดกลั้น
มีอุปสรรคปัญหา ต้องฝ่าฟัน
สู้ไม่ยั่น ต่อโลกโลกีย์

ไม่อดทนอดกลั้น ไม่รู้ทันกิเลส
ได้ก่อเหตุ แห่งทุกข์ไว้
เมื่อถึงขีดถึงคราว จงอย่าตกใจ
จะมีมหาภัย แม้ทำชั่วไว้ เพียงเล็กน้อย

การทำชั่ว จึงไม่ควรทำจริงๆ
หลังตาย บาปทวีมากยิ่ง อจินไตย
ผู้ประมาท มีทุกข์ยิ่งกว่าตาย
พระผู้รู้เวทนาหลาย จึงขวนขวาย สร้างบารมี

;;;;;;;;;;