คนเก่งแท้ๆ
(ได้แก่เก่งบุญ)
เก่งงาน เก่งคน และเก่งบุญ จึงเก่งแท้
เก่งงานนั้นแน่ ได้แก่ มีฉันทะ
คือมีปีติสุข สนุกกับงาน ทุกขณะ
มีบุญวาสนา..คอยหนุน อบอุ่นโชคดี
ส่วนคนทั้งหลาย มีเป้าหมาย อยู่ที่เงิน
เพลิน อยู่กับเงิน ดูสมบูรณ์พูนสุข
สั่งสมเงิน เพลินโลกีย์ กลบทุกข์
โลกียสุข..นี้ เหมือนไฟ ไม่อิ่มเชื้อ
มีเท่าใดไม่รู้จักพอ ยิ่งขอเพิ่ม
เติมแล้วเติม อารมณ์เริ่มร้าย
กิเลสตัณหา พาประมาท เข้าเขตอันตราย
ห่างไกล จากทางธรรม ทางจำเริญ
ทำงานเพื่อเงิน ใจเพลินโลกีย์
เหมือนสุขนั้นมี แต่ยังมิพอใจ
เหมือนหลอกให้วิ่งตาม เอาให้ได้
ยิ่งเสพยิ่งร้าย ภัยสังคม
การทำงานมีฉันทะ รักงานไม่ใช่รักเงิน
มันแปลกเหลือเกิน เหมือนกันกับ รักความสะอาด
เป็นลักษณะของปัญญา ความสามารถ
งานถึงออกมาเด็ดขาด ปานเนรมิตร
เก่งคน เก่งล้น เคารพปฏิสันถาร
เคารพนั้น คือการฟัง อย่างเมตตา
เมื่อพูด พูดอย่างมารดา
มีความปราถนา..ดี อย่างที่สุด
เก่งบุญ คือคนดี มีความสุข
ปราถนาให้ทุกคน ปราศจากทุกข์ พ้นภัย
สงเคราะห์ญาติกา พาพ้นมารร้าย
มีศรัทธาใน เส้นทางบุญ
เก่งงานเก่งคนไม่ได้ ถ้าไม่เก่งบุญ
ดังนั้น จงเร่งลุ้น แสวงบุญสร้างบารมี
ตั้งเป็นกรณียกิจ ของชีวี
และมุ่งมั่นเต็มที่ ทำพระนิพพานให้แจ้ง
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น