อยุติธรรมเลวสุด
(มนุษย์อเวจี)
ควรยกย่อง คนที่ควรยกย่อง
แม้ไม่ใช่พี่ ไม่ใช่น้อง ก็ตาม
ยกย่องคนผิด อยุติธรรม
เป็นบาปกรรมสุดสุด มนุษย์อเวจี
ความยุติธรรม เป็นคุณธรรมล้ำเลิศ
ของผู้ประเสริฐ ในมวลหมู่มนุษย์
แต่ยากจะรักษา ต้องสละชีวา ที่รักสุด
สร้างบารมีอุตลุด ปราบมาร
อุเบกขามี ความยุติธรรมจึงมา
มีเมตตาเสมอหน้า แม้ว่าเป็นศัตรู
ไม่สู้ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป ต่อทุกผู้
ศัตรู..กลายเป็นมิตร ร่วมคิดร่วมสร้าง
อุเบกขา กิเลสตัณหา มาไม่ถึง
อานุภาพจึง ไม่มีประมาณ
รู้เห็น กว้างขวาง ไม่มีอะไรขวางกั้น
นี่หละท่าน เป้าหมายชีวิต
ใจนิ่งใจหยุด หยุดแล้วหยุด รุดหน้าไป
ผ่านศูนย์กลางกาย ตามทางสายกลาง
กายในกาย จิตในจิต ธรรมในธรรม
พระธรรมกาย ไสวสว่างล้ำ ท่านรออยู่
นี้คือ เส้นทางชีวิต ไปสู่ทิศอมตะ
เป็นอัตตา ตัวตนของเรา
นิจจัง สุขัง อัตตา ตัวเก่า
ที่เรา หลงลืมไปนาน
หลงไปคบกับกิเลส จึงเกิดเหตุมากมาย
มารร้าย ทำลายยุติธรรมสิ้น
ภัยทั้งหลาย กระหน่ำ เต็มแผ่นดิน
มหาปูชนียาจารย์ รู้สิ้น จึงลงมา
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น