อย่าประมาท
(ไม่ขาดเจริญสติ)
คนประมาทนี้ เหมือนคนที่ตายแล้ว
ตายจากแก้ว คือบุญ ค้ำจุนชีวี
บุญเก่าละลาย บุญใหม่ ก็หนี
เหลือชีวี ที่มีแต่ซาก
คนประมาท มีธรรมชาติ ทำลายสติ
เริงโลกีย์ เต็มที่ อบายมุข
ทำลายล้างศาสนาได้ สะใจ สนุก
เป็นลูก..ทรพี หนีนรกมาเกิด
ผู้ประมาท ย่อมเศร้าโศก สิ้นกาลนาน
เข้าสู่คุกประหาร สังสารวัฏฏ์
เวียนว่ายตายเกิด ในอบาย แน่นขนัด
สรรพสัตว์ ทุกข์หนัก น้ำตานอง
เมื่อก่อนประมาท แล้วเลิกขาดได้
สามารถทำใจใส ทำโลกนี้ให้สว่าง
เหมือนพระจันทร์ พ้นหมู่เมฆบัง
สดใสสว่าง กระจ่างฟ้า
กิจที่ควรทำ ต้องย้ำ ไม่ประมาท
ละเด็ดขาด ความประมาท อาสวะเจริญ
โลกียสุข เหยื่อล่อ ให้เมิน
อย่าหลงเดิน เด็ดขาด พลาดไม่ได้
แม้กล่าวพุทธพจน์ได้มาก แต่ประมาท
ก็ไม่อาจ มีส่วนแห่งสามัญญผล
เหมือนคนเลี้ยงโค คอยนับโค ก็ยังจน
พระผู้ประมาท ก็เพียงเป็นคน ห่มจีวร
เราทั้งหลาย จงใส่ใจ ในความไม่ประมาท
ละเด็ดขาด ความประมาท อย่าให้เหลือ
โดยฝึกสติ เป็นกิจกรณีย์ ไม่เบื่อ
มีศรัทธา เชื่อ ในพุทธพจน์
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น