ควรมีสติ
(เรานี้นักโทษประหาร)
ควรมีสติ เรานี้ นักโทษประหาร
อย่ามัวแต่ทำงาน หรือสนุกสนานอยู่
หลังตาย ไปอบายภูมิ ทุกผู้
นอกจากคนรู้ แสวงบุญสร้างบารมี
แสวงบุญสร้างบารมี ที่วัด
ศรัทธาถนัด..ที่ไหน ก็ไปที่นั่น
ขอให้มีพระผู้ปฏิบัติดี ก็แล้วกัน
เหมือนคุณยายจันทร์ ท่านแสวงหา
อบายภูมิ คุกประหาร อำมหิต
น่ากลัวเกินคิด อำมหิตเหลือเชื่อ
ตัณหาพาเป็น เช่นปลาหลงเหยื่อ
ยากจะเชื่อ แต่ก็เป็นความจริง
ตัณหา พาเพลิน เดินหลงทาง
เหมือนกับอยู่ในโรงหนัง โรงละคร
วิบากกรรม ที่ทำไว้ แต่เก่าก่อน
สรวมซ้อน เป็นอันเดียวกับชีวิต
คนทั้งหลาย ไม่รู้จัก วิบากกรรม
เหมือนล้ำ กับฝัน แต่มันไม่ตื่น
ตอนจะตายนั่นแหละ สติจึงฟื้น
ได้แต่สะอื้น โหยไห้ เสียดายชีวิต
พุทธศาสนา อุบัติขึ้นมาปราบมาร
ที่เป็นตัวการ อยู่เบื้องหลังตัณหา
สงเคราะห์โลก อุปถัมภ์ ค้ำโลกา
ด้วยแผ่บุญญา วาสนาบารมี
พระพุทธศาสนา เป็น เช่นตะวัน
ส่องแสงเฉิดฉัน เจิดจ้า
ขับไล่หมู่เมฆ ภัยพิบัตินานา
ชาวประชา สดชื่นรื่นรมย์
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น