สมบัติวิบัติ
(ถ้าใช้ขาดสติ)
(ถ้าใช้ขาดสติ)
สมบัติเป็นดังน้ำ ที่ฉ่ำ เย็น
ถ้าใช้ไม่เป็น จะวิบัติ เป็นภัย ใหญ่มหันต์
เกิดโลภะ เหมือนน้ำ ท่วมฉับพลัน
หนีไม่ทัน ทุกข์ร้อน ยากผ่อนคลาย
เกิดโทสะ เหมือนน้ำป่า ไหลแรง
นำดินโคลนและหินแข็ง ท่วมทับ ดับชีวี
เกิดโมหะ น้ำท่วมขัง น่าชังเหลือที่
สมบัติป่นปี้ เน่าเหม็น เป็นพิษภัย
สมบัติมีประโยชน์มาก ถ้าหาก ใช้เป็น
ไม่อาจใช้เล่น แต่ใช้พอประทัง ยั้งชีวิต
ทำประโยชน์ตนและท่าน อย่างบัณฑิต
พิชิต ความตระหนี่ นี้คือหลักสำคัญ
สมบัติเหมือนน้ำ ไม่มียามเผลอ
ไหลไปเสมอ หาทางไป ไม่รอรี
น้ำไหลลงต่ำ แต่สมบัติเลิศล้ำ ไหลไปที่
หาคนดี ซึ่งอยู่ ณ ที่สูง
การเป็นคนดี จะมี สมบัติเย็น
ไม่ต้องเข็น แต่ไหลมา หาเอง
มาค้ำชู มาหนุนอยู่ ให้ทั้งดีและเก่ง
เป็นไปเอง เพียงทำแต่ดี ชีวีสะบาย
กฎแห่งกรรม ทำหน้าที่
ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วเป็นกฎเหล็ก กฎหลัก ไม่มีมั่ว
คนชั่วทำชั่ว ได้ชั่ว แน่นอน
สิ่งที่ได้ที่มีที่เป็น ในวันนี้
ย่อมมี..มาจากอดีต
แม้แต่การพูด การทำ การคิด
พระผู้รู้ จึงสะกิด โลกชีวิตคือโรงละคร
แม้แต่การพูด การทำ การคิด
พระผู้รู้ จึงสะกิด โลกชีวิตคือโรงละคร
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น