วันเสาร์ที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2566

ความโกรธสุดร้าย (เหมือนไฟไหม้บ้าน) ผู้จับ เสมอโทสะ ไม่มีเลย จับแล้ว ความสะเบย หายหมด ใจมืด จืดชืด ไม่ใสสด ความดีหมด ไม่หลงเหลือ

 ความโกรธสุดร้าย
(เหมือนไฟไหม้บ้าน)


ผู้จับ เสมอโทสะ ไม่มีเลย
จับแล้ว ความสะเบย หายหมด
ใจมืด ใจจืด ไม่ใสสด
ความดีหมด ไม่หลงเหลือ

ความผิด เสมอโทสะ ไม่มี
นรกอเวจี เป็นที่อยู่
เถรเทวทัต ตัวอย่าง ทุกคนรู้
มีโทสะสุดกู่ ก่อเวร
ฆ่าความโกรธได้ เป็นสุข
ใจปลูก ความสดใส สดชื่น
แม้หลับก็ฝันดี ระเริงรื่น
เทวดาก็ชื่น ลงรักษา
ฆ่าความโกรธได้ ไม่เศร้าโศก
ใจหมดโรค..ร้าย ตัณหา
เป็นคนใจสูง ปานเทวดา
มีจิตเมตตา ปราณี
 ความโกรธครอบ ย่อมละกุศล
กลายเป็นคน แสลงดี หนีบุญ
เห็นคนเข้าวัด ใจขุ่น
ขวางทางบุญ ไม่กลัวนรก
ผู้มักโกรธ ผิวพรรณเศร้าหมอง
ไม่เป็นทอง แต่หมองคล้ำ
เหมือนตอไม้ ไฟไหม้ดำ
ตอนค่ำๆ เดินไป ดูคล้ายผี
คนมักโกรธ ย่อมอยู่เป็นทุกข์
ใจมันไม่สุข ไม่ชื่น
มองโลกในแง่ร้าย ขมขื่น
ความดีของคนอื่น มองไม่เห็น

;;;;;;;;;


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น