วันพฤหัสบดีที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2566

สักการะบูชาผิด (มีสิทธิ์ไปอบายภูมิ) สักการะบูชา เสียเวลาเปล่า บูชาพระเจ้า โง่เขลาแท้ๆ บูชามาร แม้มากฤทธิ์ เสียใจแน่ จะตายนั่นแหละ จึงเข้าใจ

สักการะบูชาผิด
(มีสิทธิ์ไปอบายภูมิ)

สักการะบูชา เสียเวลาเปล่า
บูชาพระเจ้า โง่เขลาแท้ๆ
บูชามาร แม้มากฤทธิ์ เสียใจแน่
จะตายนั่นแหละ จึงเข้าใจ
พระกับมาร โรมรัน อยู่ภายใน
มารกลัวธรรมกาย พุทธแท้
กันนัก ศูนย์กลางกาย นั่นแหละ
หลวงปู่ฯท่านแน่ ปราบมารสุดธรรม
การสักการะเช่นนั้น แม้ร้อยปี
เมื่อยฟรี ไม่มีค่าอะไร
น่าเวทนา น่าเห็นใจ
ทุ่มเทอย่างยิ่งใหญ่ สูญเปล่า
การยกย่องบุคคล อบรมตนแล้ว
เหมือนได้แก้ว แม้เพียงครู่เดียว
ประเสริฐกว่า แต่คนไม่แลเหลียว
แปลกจริงเจียว แต่เป็นจริง
เรายังไม่ชนะเขา เราเพียงตีตื้น
ช่วยกันปลุกให้ตื่น ฟื้นศรัทธา
แสวงบุญ สร้างบารมี นั่นหละ
ทุ่มสุดชีวา ทำพระนิพพานให้แจ้ง
วัฏฏสงสาร สุดแสนอันตราย
สรรพสัตว์ส่วนใหญ่ ไปอบายภูมิ
เหมือนน้ำไหลลงต่ำ สนุกล้ำ ที่ลุ่ม
หมู่มารเป็นกลุ่ม รุมทรมาน สัตว์นรก
สรรพสัตว์ ล้วนเป็นญาติ เกี่ยวข้อง
เป็นพี่น้อง เคยเกี่ยวข้องทุกระดับ
สร้างบารมี เป็นหน้าที่ ต้องรับ
ต้องไปกับ..หลวงปู่ฯ ผู้ปราบมาร

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น