บัณฑิตชนะตน
(หนีพ้นพาลร้าย)
สมคบคนพาล นำทุกข์มาให้
เหมือนใบไม้ ห่อปลาเน่า ย่อมเหม็น
คนพาล เสนียด อย่าเล่น
น่ากลัวสุด เป็น พาลภายใน
สมคบคนชั่ว ไม่ดีเลย
ความสะเบย เป็นสุข หนีหาย
มีแต่ความร้อนอก ร้อนใจ
มีเรื่องร้ายๆ เดือดร้อนได้เสมอ
สมาคมคนดี เจริญ
เหมือนเดิน อยู่บนทางสว่างใสว
ทุกเวลานาที ปีติใจ
ชีวิตปลอดภัย สุขสมปราถนา
ไม่คบหาคนชั่ว มีสุข
เหมือนเดินทางถูก ทางสว่าง
คนดี เป็นที่พึ่งได้ สะบายจัง
ผู้ชี้ทางสว่าง กัลยาณมิตร
เกี่ยวข้อง กับคนพาล
เศร้าโศกกาลนาน แน่แท้
เหมือนเดินเข้าป่าอันตราย นั่นแหละ
น่ากลัวแท้ ความประมาท
บัณฑิต ไม่อยู่ใกล้ไพรี
ด้วยรู้ดี รู้ทันชีวิต
ไพรีเป็นพาล อำมหิต
สุดอำมหิต จิตเราเองเป็นพาล
อย่าอยู่ อย่างประมาท
แม้ในหมู่มิตร ก็อาจ ไม่ควรไว้ใจ
จงมีสติสมบูรณ์ เก็บใจไว้ข้างใน
บุญหลั่งไหล ศัตรูกลายเป็นมิตร
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น