บัณฑิต
(ตามรักษาจิตของตน)
ผู้ประพฤติตามจิต ย่อมลำบาก
จิตของคน จมปลัก ตัณหา
ไหลลงต่ำ ตามกระแส กิเลสะ
รักสนุก แต่ทุกข์นักหนา รออยู่
คนฉลาด ทำจิตให้ซื่อตรง
ไม่คดไม่โค้ง หนีกลโกงกับดัก
ซื่อๆใสๆ รักษาใจ บริสุทธิ์สะอาด
เว้นเด็ดขาด คิดชั่วคิดร้าย
พึงฉลาด ในกระบวนจิตของตน
เป็นคน ไม่ประมาท กิจวัตรฝึกสติ
ตามติดอารมณ์ ที่มาขย่ม ราวี
รักษาอารมณ์ดี มีเมตตา
พึงตาม รักษาอารมณ์ให้ดี
เหมือนที่ ประคองบาตรน้ำมัน
รักษาสติ ต้องขนาดนั้น
รักษาให้มั่น ให้อยู่ในตน
จงตามรักษา พัฒนาจิตของตน
จึงจะเรียกว่า เป็นคน ไม่ประมาท
ถ้าทำได้ ไม่ธรรมดา อภิชาติ
สงเคราะห์หมู่ญาติ ประชาชน
ผู้มีปัญญา พึงรักษาจิต
ส่วนคนพาลสุดขีด ปล่อยจิตของตน
การรักษาจิต ต้องฝึกฝน
บัณฑิต รักการฝึกตน คนฝึกใจ
บาปเกิดขึ้น..จากอารมณ์
ที่จ่อมจม อยู่กับอารมณ์นั้น
ไม่ปล่อยใจไปตามอารมณ์ ที่พาฝัน
ด้วยกิเลสตัณหานั้น ร้ายสุดสุด
;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น