วันอาทิตย์ที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2566

วาจาสำคัญนัก (ไม่สักแต่พูด) ทำสิ่งใด ควรพูดสิ่งนั้น ไม่ใช่เรื่องท่าน เท่ากับการไปยุ่ง คนพาล ชอบระราน เหมือนยุง ใจไม่สูง ยุ่งเรื่องชาวบ้าน

วาจาสำคัญนัก
(ไม่สักแต่พูด) 

ทำสิ่งใด ควรพูดสิ่งนั้น
ไม่ใช่เรื่องท่าน เท่ากับการไปยุ่ง
คนพาล ชอบระราน เหมือนยุง
ใจไม่สูง ยุ่งเรื่องชาวบ้าน
ไม่ได้ทำสิ่งใด ไม่ควรพูดสิ่งนั้น
ยกเว้นว่า เป็นการ จับดี
คนทั้งหลาย ชอบจับเสีย เสียดสี
คนไม่ดี เป็นพาล
บุคคล เป็นพยาน ให้การเท็จ
ช่างน่าสมเพช น่าเวทนา
บาปหนัก ไม่รู้สึกไม่รู้สา
บาปหนา หนักอนันต์
ผู้ใดสรรเสริญ ผู้สมควรติ
เห็นคนดี กลับติ ไม่สรรเสริญ
ปากเป็นโทษ ไม่มีทางเจริญ
เหมือนเดิน..ลงต่ำ ดำดิ่งสู่นรก
แม้กล่าววาจา มากมาย
สู้ไม่ได้ คำเดียว ทำใจเหี่ยวให้สดชื่น
วาจาสิทธิ์ มีฤทธิ์ ไม่ดาดดื่น
ผู้มีสัจจะ พูดคำตื้นๆ แต่ศักดิ์สิทธิ์
 วาจาถูกใจ ไม่หยาบคาย
และเป็นความจริงได้ ประเสริฐ
ผู้ยังศรัทธา..ให้เกิด
เป็นบุคคลอันเลิศ กัลยาณมิตร
ผู้ไม่โกรธ ไม่โอดไม่อวด ไม่รำคาญ
ไม่ฟุ้งซ่าน พูดด้วยปัญญา 
คือมุนี สำรวมแล้ว วาจา
นำศรัทธา สู่มหาชน

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น