กฎไตรลักษณ์ (ผู้ตระหนักพ้นทุกข์) สิ่งทั้งหลาย ไม่ใช่ที่พึ่งแท้ แน่ๆ ตกอยู่ใน กฎไตรลักษณ์ อนิจจัง ไม่เที่ยง จงตระหนัก จงรู้จัก ตั้งสติ มิหลงไหล

 กฎไตรลักษณ์
(ผู้ตระหนักพ้นทุกข์)

สิ่งทั้งหลาย ไม่ใช่ที่พึ่งแท้

แน่ๆ ตกอยู่ใน กฎไตรลักษณ์

อนิจจัง ไม่เที่ยง จงตระหนัก

จงรู้จัก ตั้งสติ มิหลงไหล

ไม่เที่ยง แปรเปลี่ยนได้

ไม่อาจวางใจ ไม่ใช่ที่พึ่ง

เหมือนอยู่กับศัตรู ที่เรารู้ไม่ถึง

ก้นบึ้ง ของใจ นิสัยร้ายยังอยู่

ทุกขัง ทุกสิ่งอย่าง ไม่บริสุทธิ์

ประดุจ ลูกระเบิด

มีปัญหาอยู่ในตน ทุกข์จึงเกิด

ผู้ประเสริฐ..รู้ทัน จึงปล่อยวาง

ทุกสิ่งอย่าง มีปัญหา

ใครไม่รู้สา เสพติด ย่อมผิดหวัง

ในโลกโลกีย์ มีแต่อย่างนี้ ทั้งนั้น

ความโศกศัลย์ มีแน่ แก่ผู้ประมาท

อนัตตา ไม่ใช่ตัวตน

หรือไม่มีตัวตน ก็ใช่

เหมือนพยับแดด กลางทะเลทราย

เห็นคล้ายๆ..น้ำ ระยิบระยับ

ใครยึดติดสิ่งภายนอก หลอกตา

แสวงหากันนักหนา แต่สูญเปล่า

ใกล้ตาย ได้สติ สุดเศร้า

สูญเปล่า ทั้งชีวิต จิตมืดมน

กฎไตรลักษณ์ ทำโลกเป็นโรงละคร

กรรมวิบากสอน เล่นละครตามบท

คิดพูดทำ กรรมกำหนด

น่าสลด คนแทบทั้งหมด ไปสู่อบาย

;;;;;;;;;;