คนพาลทำบาป
(สร้างกับดักตน)
คนพาล ปัญญาทราม
น่าขำ ทำตัวเอง ให้เป็นศัตรู
ก่อแต่บาป ด้วยไม่รู้
ทำกับดักตนเองอยู่ ไม่รู้ตัว
กรรมใด ส่งผลให้เดือดร้อนได้
ในกาลใดใด กรรมนั้นไม่ดี
เป็นบาป หยาบช้า อัปปรี
กรรมนั้นไม่ดี อย่าเกี่ยวข้อง
กรรมใด กาลใดใด ไม่เดือดร้อน
ยังสะท้อน ความเบิกบานใจ
ได้เสวยผลกรรมดี ที่ได้กระทำไว้
กรรมนั้นใช่ จดจำไว้ ให้กระทำ
ขณะที่บาป ยังไม่มาให้ผล
คนพาลดีใจล้น เห็นบาปปานน้ำผึ้ง
เมื่อใด บาปให้ผล คนพาลตลึง
เมื่อนั้นมาถึง ซึ่งก็สายเกินแก้
คนพาล ถึงจะบำเพ็ญตบะ
โดยเอาปลายหญ้าคา จุ่มจิ้มอาหาร
ได้ผล ไม่ถึงเสี้ยวหนึ่ง ของท่าน
ปฏิบัติถึงขั้น บรรลุธรรม
กรรมชั่ว ยังไม่ให้ผลทันที
เหมือนที่ นมใหม่ๆ ยังสด
ยังไม่เป็นนมเปลี้ยวทันที ที่ปรากฎ
ผลทั้งหมด ได้รับแน่ในภายหลัง
กรรมนั้น จะค่อยๆเผาผลาญ
เหมือนกัน กับไฟไหม้แกลบ
คนพาลรู้ไม่เท่าทัน จึงทำตัวแสบ
ไฟแลบ..จะเห็นได้ ก็สายแล้ว
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น