ผู้รักตน
(คนรักบุญ)
ความรัก เสมอด้วยตนไม่มี
อันว่าตนนี้ ก็คือบุญ
คอยอุปถัมภ์ ค้ำจุน
ส่วนหนุน..ให้ทำชั่ว คือบาป
บุญเป็นอัตตา ตัวตน
หลุดพ้น กฎไตรลักษณ์
เป็นเสบียง เลี้ยงชีพ ในวัฏฏจักร
สมบัติสาม สำคัญนัก ตามติด
รักของพ่อแม่ ให้รักแท้ด้วยบุญ
เคยค้ำจุน ผูกพันกันมา
บุพพการี กับกตัญญุตา
ยากหา ในคนธรรมดาทั่วไป
แสวงบุญ สร้างบารมี
ต้องอย่างนี้ รักตนแท้
มิฉนั้น รักบาป ทุกข์แน่
คนโง่รักตนแท้ แต่ทำลายตน
บาป ยอดหวาน รากขม
คนจึงโดนต้ม โดนหลอก
บาปหวานนัก ยากจักออก
แม้รู้ว่าหลอก ก็เต็มใจ
บุญ ยาดีที่ขม ดมก็เหม็น
อดทนอดกลั้นเป็น จึงได้บุญ
บาป หอมหวาน คนคุ้น
ผู้มีบุญ..มีปัญญา จึงหายาก
โลก มีกระแส กิเลสกรรมวิบาก
ไหลเชี่ยวกราก พัดพาสรรพสัตว์
รักตนแท้ แน่วแน่ จึงอาจ
สามารถ พาตน พ้นอบายภูมิ
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น