มีกัลยาณมิตร
(เราเป็นศิษย์มีครู)
เพียงหลับตาจรดใจ
ไว้ภายใน ได้บุญมาก
เป็นการพราก
ออกจาก กามคุณ ตัวร้าย
ได้ชื่อว่า
เนกขัมมะ นั่นไง
เป็นการบวชภายใน
ทำเป็นนิสัย ได้ที่พึ่ง
หลับตามืดอึดทึด
แต่ก็อึด นั่งฯไม่ขาด
เป็นคนฉลาด
ได้โอกาส ฝึกความอดทน
มีขันติบารมี
สำเร็จทุกที อย่างยิ่งใหญ่
ความสำเร็จทั้งหลาย
เกิดไม่ได้ ถ้าไม่มีขันติ
การเอาใจไว้ในกาย
นั่นแหละใช่ มีสติ
สยบอารมณ์ที่มี
เจริญสติ มีสัมปชัญญะ
เกิดใจนิ่งใจใส
แล้วสว่างไสว ด้วยปัญญา
ปัญหาไม่เป็นปัญหา
มีชีวา สุขสม
การหลับตาจรดใจ
ใกล้ เป็นศีล
ใจใสเป็นอาจิน
นั่นเป็นศีล แล้ว
จะคลาดแคล้วจากภัย
และมีขุมสมบัติใหญ่ ตักไม่พร่อง
งามมารยาท องอาจ น่ามอง
มหาชนแซซร้อง สาธุการ
คนส่วนใหญ่
ปล่อยใจ ออกไปเที่ยว
กระแสกิเลสเกาะเกี่ยว
เฉี่ยวใจ ลอยไป
เป็นปลาตาย
ไม่อาจว่าย ทวนน้ำได้
ต้องไหลตามกิเลสไป
ทุกข์มากมาย ท่วมทับ
ชีวิตนั้นง่ายๆ
ถ้าเข้าใจชีวิต
ต้องมีกัลยาณมิตร
เราเป็นศิษย์ มีครู
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น