สร้างบารมีที่วัดเท่านั้น
(จึงจะพ้นมัน วัฏฏะ)
เป็นเป้าหมายชีวี หนีทุกข์ภัย ในวัฏฏะ
เป็นกรณียกิจ ของทุกชีวิต ที่ต้องการสุขสมปราถนา
ทั้งโลกนี้และโลกหน้า ตลอดกาลนาน
มีอุดมการณ์เสียสละ ไม่สู้ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป
เป็นกุญแจไข มีชัยชนะ ไม่กลับกลาย
ทั้งตนและคนทั้งหลาย มีชัยไปด้วยกัน
การสร้างบารมี ต้องมีหมู่คณะ
ไม่อาจจะ ทำคนเดียว โดดเดี่ยวได้
หมู่มารไม่ปล่อย มองหาลูกแกะน้อย น้ำลายไหล
คนพาลทนไม่ได้ เห็นใครสร้างบารมี
แกะรวมฝูง ไม่แตกฝูง สามัคคี
หมาป่ารอรี ไม่กล้าราวี ซึ่งหน้า
พระกับมาร รุกรบกัน มานานช้า
เห็นนักสร้างบารมี สามัคคี ฝึกตน
เราเกิดมาสร้างบารมี พักที่ดุสิตบุรี หนีทุกข์พ้น
ไม่ต้องเวียนวน ในวัฏฏะ คุกประหาร
คนส่วนใหญ่ เปรียบได้ กับขนวัว
เมามัว พากันไหล ไปอบายภูมิ
ไม่ต้องเวียนวน ในวัฏฏะ คุกประหาร
คนส่วนใหญ่ เปรียบได้ กับขนวัว
เมามัว พากันไหล ไปอบายภูมิ
เวียนว่าย ทุกข์หลายร้อนรุ่ม
ไปอบายภูมิ..ทั้งนั้น ถ้าไม่ขยันสร้างบารมี
เท่าเขาวัวเท่านั้น ท่านเปรียบไว้
และน้อยยิ่งกว่าน้อย กว่านั้นนัก แทบจักเป็นไปไม่ได้
เกิดเป็นมนุษย์ สุดยากหลาย ได้สร้างบารมี
ศีลสมาธิปัญญา จงรู้ว่า ทางชีวิต
ของผู้อุทิศตนสุดขีด บำเพ็ญเนกขัมมบารมี
เป็นพระภิกษุ ผู้แสวงบุญสร้างบารมี เต็มที่
เพื่อสรรพสัตว์ ผู้ไม่รู้ไม่ชี้ จะได้อยู่เย็น
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น