วันจันทร์ที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2564

ธรรมทาน (ยอดแห่งการให้) อภัยทาน คือ การยกโทษ ไม่โกรธ ไม่เอาเรื่อง ทำตัวเหมือนเชื่อง สำรวมกายวาจา รักษามารยาท ไม่ขวางหูขวางตา นี่หละคือศีลลา อภัยทาน

ธรรมทาน
(ยอดแห่งการให้)


 อภัยทาน คือ การยกโทษ ไม่โกรธ ไม่เอาเรื่อง
ทำตัวเหมือนเชื่อง สำรวมกายวาจา
รักษามารยาท ไม่ขวางหูขวางตา
นี่หละคือศีลลา อภัยทาน

 การปล่อยสัตว์ปล่อยปลา ให้ชีวิตสัตว์เป็นทาน นั้น
คนละเรื่องกัน กับอภัยทาน คิดให้ดี
การช่วยเหลือสรรพสัตว์พ้นภัย ด้วยใจเมตตาเหลือที่
ไม่อาจนิ่งดูดาย นี้ คือนิสัยโพธิสัตว์ 

คุณธรรมเมตตา สำหรับผู้มีจิตปราถนาดี
เห็นสรรพสัตว์นี้ เสมอญาติ
สุดสงสารทุกข์หลาย เหลือขนาด
เหมือนเห็นปลาตกขลัก ไม่อาจดูดาย

การไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ทำร้ายสัตว์ ศีลข้อที่หนึ่ง
มีอานิสงส์ซึ่ง ป้องกันภัย ในวัฏฏสงสาร
และได้สมบัติใหญ่ มากมาย ยิ่งกว่าทาน
ศีลเป็นห้วงสมบัติ อันตระการ โอฬารยิ่ง

การให้อภัย คือการไม่ทำร้ายสรรพสัตว์
มีอานิสงส์ชัด ใครๆไม่อาจทำร้าย
รวมไปถึง การไม่มีโรคภัย
ความแข็งแรงสมบูรณ์ของร่างกาย ลาภประเสริฐ

อภัยทาน สำคัญต่อร่างกาย
แต่อย่างไร ก็ไม่อาจเทียบได้ กับธรรมทาน
ซึ่งให้หนทางพ้นทุกข์ ตลอดกาล
การเข้าถึงพระรัตนตรัยนั้น สำคัญสุด

ธรรมทาน การให้กำลังใจ
เป็นหน้าทีใหญ่ ของกัลยาณมิตร 
นำพาหมู่คณะ ไปฝั่งพระนิพพาน เป้าหมายชีวิต
 กัลยาณมิตร จึงเป็นทุกสิ่งของพรหมจรรย์

ธรรมทาน  คือการให้ดวงปัญญา
สว่างจ้า รู้เห็นตามความเป็นจริง
ปัญญาเป็น เช่นตะเกียง เหนือทุกสิ่ง
เป็นผู้รู้เห็นยิ่ง ด้วยธรรมจักขุ ของธรรมกาย

;;;;;;;;;; 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น