ศีลบารมี
(คอยคุ้มชีวีให้อยู่เย็น)
(คอยคุ้มชีวีให้อยู่เย็น)
ผู้ทรงศีลบริสุทธิ์ เป็นประดุจ เทพารักษ์
พิทักษ์ชาวประชา ที่บูชากราบไหว้
บันดาลธรรมชาติ ดินฟ้าอากาศ ให้เป็นไป
ปราศจากเภทภัย ไร้อันตราย สงบสันติ
สุขสมบูรณ์ ทั้งตน และคนอื่น
คนดีมีศีลา มีชีวาราบรื่น
สุขสมปราถนา แช่มชื่น รื่นเริงใจ
ยืนหยัด สมาทาน งดเว้น
เกิดกระแสบุญใส ใจสงบเย็น
เกิดกระแสบุญใส ใจสงบเย็น
จะได้อานิสงส์ ดังเช่น ที่กล่าวมา
อุบาสก จักกนะ ผู้รักษาศีล
มารดาป่วยหนัก จักสิ้น ชีวิน
จะต้องได้กิน เนื้อกระต่าย ตายจึงจะรอด
ถูกเถาวัลย์ พันขาไว้ จึงจับได้
ล้มลง ร้องลั่น ปานจะตาย
ล้มลง ร้องลั่น ปานจะตาย
อุบาสกปล่อยไป ด้วยใจ เมตตา
ไม่สมควรแท้ ที่จะเห็นแก่ตน
พรากชีวิต ใจอำมหิต ไม่ใช่คน
ยอมทุกข์ทน แน่วแน่ แผ่เมตตา
พรากชีวิต ใจอำมหิต ไม่ใช่คน
ยอมทุกข์ทน แน่วแน่ แผ่เมตตา
และรู้ว่า จับได้ แต่ปล่อยไป
มีโทสะ ดุด่า อย่างเสียหาย
อุบาสกทนได้ รักษาไว้ ความดี
ลูกนั้นแย่ แม่จ๋า ลูกทำไม่ได้
ลูกอกตัญญู ทั้งๆที่รู้ ก็ปล่อยไป
ลูกอกตัญญู ทั้งๆที่รู้ ก็ปล่อยไป
ทำลาย ชีวิตอื่นไม่ได้ ลูกทำไม่ลง
ให้สำเร็จกิจ บำบัดชีวิต แม่
ให้ฟื้น เหมือนตื่นจากฝัน นั่นแล
ข้าแต่ พระพุทธองค์ ทรงอวยพร
อานุภาพศีล สัจจะ น่าอัศจรรย์
ให้ฟื้น เหมือนตื่นจากฝัน นั่นแล
ข้าแต่ พระพุทธองค์ ทรงอวยพร
เดี๋ยวนั้น แม่หายพลัน ลืมตาขึ้น
เหมือนหลับไหล ฝันไป แล้วตื่น
แม่ได้ฟื้น ลุกขึ้นได้ คิดไม่ถึง
ยิ่งใหญ่ เกินใคร คาดคิด
สำรวมกายวาจา อุทิศ ชีวิต
ให้สำเร็จกิจ น้อยใหญ่ อกาลิโก
สำรวมกายวาจา อุทิศ ชีวิต
ให้สำเร็จกิจ น้อยใหญ่ อกาลิโก
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น