ศีลบารมี (คอยคุ้มชีวีให้อยู่เย็น) ผู้ทรงศีลบริสุทธิ์ เป็นประดุจ เทพารักษ์ พิทักษ์ชาวประชา ที่บูชากราบไหว้ บันดาลธรรมชาติ ดินฟ้าอากาศ ให้เป็นไป ปราศจากเภทภัย ไร้อันตราย สงบสันติ

ศีลบารมี
(คอยคุ้มชีวีให้อยู่เย็น)

ผู้ทรงศีลบริสุทธิ์ เป็นประดุจ เทพารักษ์

พิทักษ์ชาวประชา ที่บูชากราบไหว้

บันดาลธรรมชาติ ดินฟ้าอากาศ ให้เป็นไป

ปราศจากเภทภัย ไร้อันตราย สงบสันติ

ศีลเป็นดั่งมารดา ปกปักรักษา และเกื้อกูล

สุขสมบูรณ์ ทั้งตน และคนอื่น

คนดีมีศีลา มีชีวาราบรื่น

สุขสมปราถนา แช่มชื่น รื่นเริงใจ

ศีลรักษา โดยตั้งเจตนา วิรัติ

ยืนหยัด สมาทาน งดเว้น
เกิดกระแสบุญใส ใจสงบเย็น

 จะได้อานิสงส์ ดังเช่น ที่กล่าวมา 

มีเรี่องเล่า กล่าวไว้ ในพระไตรปิฎก

อุบาสก จักกนะ ผู้รักษาศีล

มารดาป่วยหนัก จักสิ้น ชีวิน

  จะต้องได้กิน เนื้อกระต่าย ตายจึงจะรอด

 ถูกพี่ชาย ไล่เข้าป่า หากระต่าย

 ถูกเถาวัลย์ พันขาไว้ จึงจับได้
 ล้มลง ร้องลั่น ปานจะตาย

อุบาสกปล่อยไป ด้วยใจ เมตตา

ไม่ควร เอาชีวิตอื่น มาฟื้นชีวิตแม่

ไม่สมควรแท้ ที่จะเห็นแก่ตน 
 พรากชีวิต ใจอำมหิต ไม่ใช่คน
ยอมทุกข์ทน แน่วแน่ แผ่เมตตา

พี่ชาย เห็นน้องชาย ไม่ได้กระต่ายมา

 และรู้ว่า จับได้ แต่ปล่อยไป

 มีโทสะ ดุด่า อย่างเสียหาย

 อุบาสกทนได้ รักษาไว้ ความดี

อุบาสก คุกเข่า คลานเข้า หาแม่

ลูกนั้นแย่ แม่จ๋า ลูกทำไม่ได้   
 ลูกอกตัญญู ทั้งๆที่รู้ ก็ปล่อยไป

 ทำลาย ชีวิตอื่นไม่ได้ ลูกทำไม่ลง

ขอตั้งสัจจอธิษฐาน ไม่เคยผลาญชีวิต

ให้สำเร็จกิจ บำบัดชีวิต แม่
ให้ฟื้น เหมือนตื่นจากฝัน นั่นแล
ข้าแต่ พระพุทธองค์ ทรงอวยพร

อานุภาพศีล สัจจะ น่าอัศจรรย์

 เดี๋ยวนั้น แม่หายพลัน ลืมตาขึ้น

เหมือนหลับไหล ฝันไป แล้วตื่น

แม่ได้ฟื้น ลุกขึ้นได้ คิดไม่ถึง

อานุภาพศีล อจินไตย

ยิ่งใหญ่ เกินใคร คาดคิด
สำรวมกายวาจา อุทิศ ชีวิต
ให้สำเร็จกิจ น้อยใหญ่ อกาลิโก

 ;;;;;;;;;;

ไม่สร้างบารมี (แล้วเกิดมานี้จะทำอะไร) :: บารมีไม่สร้างไม่ได้ ตายแน่ ไม่มีแต่ ตายแน่ๆ เวียนว่ายตายเกิด เว้นไว้ผู้สร้างบารมี ที่ประเสริฐ จะไปเกิด ในวงบุญพิเศษ เขตดุสิตบุรี

ไม่สร้างบารมี

(แล้วเกิดมานี้จะทำอะไร)

บารมีไม่สร้างไม่ได้ ตายแน่

ไม่มีแต่ ตายแน่ๆ เวียนว่ายตายเกิด

เว้นไว้ผู้สร้างบารมี ที่ประเสริฐ

จะไปเกิด ในวงบุญพิเศษ เขตดุสิตบุรี

สร้างบารมีได้ง่ายๆ สมัยนี้

ติดตามมหาปูชนียาจารย์

เข้าวัดปฏิบัติธรรม ตามท่าน

มีหมู่คณะพึ่งพากัน ไม่ยั่น หมู่มาร

คนดีนอกวัด มีน้อยนัก สักเท่าเขาวัว

ที่ไม่เมามัว จักได้ ไปสวรรค์

อยู่เฉยๆ เสวยผลบุญกัน เท่านั้น

นอกนั้น มากนัก จักไปสู่อบาย เปรียบได้ขนวัว

เมื่อบุญหมด ก็ลด ตกต่ำ

หัวขมำลงอบาย ไม่มีเหลือ

เข้าสู่วงจรอุบาท วัฏจักร เป็นเบือ

ไม่รู้ใต้เหนือ วนไป ไม่จบสิ้น

บารมีหรือ ก็คือสะเบียงเดินทางไกล

ในวัฏสงสาร

มีอยู่๑๐ประการ

อันสำคัญ ต่อการดำรงชีวิตหลังตาย

หนึ่งทานบารมี ทำให้ มีกินมีใช้

สอง ทำให้ปลอดภัย คือศีลบารมี

สาม ห่างไกลกามคุณ คือเนกขัมมบารมี

สี่ มีความรู้ความสามารถดี คือปัญญาบารมี

ห้า วิริยบารมี คนดีที่กล้าหาญ

หก ขันติบารมี คนดีที่กล้าแกร่ง

เจ็ด สัจจบารมี คนศักดิ์สิทธิ์ มีฤทธิ์แรง

 แปด เข้มแข็งอุดมการณ์ อธิษฐานบารมี

เก้า เมตตาบารมี เป็นที่พึ่ง

ประหนึ่ง พระโพธิสัตว์ 

สิบ อุเบกขาบารมี ยุติธรรม เพื่อส่ำสัตว์

มีอานุภาพปฏิบัติ ขจัดมาร

;;;;;;;;;;

คุณยายฯมหัศจรรย์ (เพชรในตม) คุณยายฯ เป็นคล้าย เพชรในตม ไม่มีวันล้ม แม้ถูกถมโคลน ยังใสแจ๋ว มีแวว ไม่มีหม่น แม้เป็นคน อยู่บ้านนอก คอกนา

คุณยายฯมหัศจรรย์
(เพชรในตม)

คุณยายฯ เป็นคล้าย เพชรในตม

ไม่มีวันล้ม แม้ถูกถมโคลน

ยังใสแจ๋ว มีแวว ไม่มีหม่น

แม้เป็นคน อยู่บ้านนอก คอกนา

เป็นเหมือนเพชร

แกร่งเสด็ด ด้วยบารมีเต็ม

มีทานบารมีเข้ม

เต็มที่ สละสินทรัพย์ที่มี ให้ญาติ

ออกตามหาพ่อ ขอขมา

แปลกนักหนา สละง่ายๆ

มีศีลบารมี เลิศยิ่งกว่าใคร

คือท่านมี นิสัยรักในความสะอาด

ความสะอาด เป็นระเบียบ

เฉียบ กระทั่งมีชื่อเสียง
จันทร์แข้งเหล็ก คนเทียบเคียง
เป็นชื่อเสียงยายฯ ในเรื่องงาน

เนกขัมมบารมี ไม่พิรี้พิไร

ไม่ฝักใฝ่ ไปทางโลกีย์
มีใจบริสุทธิ์ เต็มที่
ไร่นาที่มี จึงสุดที่สะอาด

ปัญญาบารมี
ดูที่ มีความกตัญญู อย่างยิ่ง
ตามหาพ่อจริงๆ
จึงยอมทิ้งไร่นา

วิริยบารมี
สุดที่กล้าหาญ
คนบ้านนอก ตามหาพ่อ ซมซาน
ไม่มียั่น ออกจากบ้าน เข้าบางกอก

ขันติบารมี
ดูที่ มีความอดทน
ต่อคำคน
คำบ่นเสียดสี

เข้าวัดปากน้ำใหม่ๆ
มีร่างกาย ผอมแห้งดำ
โดดเดี่ยว ถูกกระทำ
ยียำ ด้วยคำพูด

สัจจบารมี ดีสุด
คนจริงมิมีพูด แต่ทำ
กระทั่งหลวงปู่ฯ ถูกใจล้ำ
หนึ่งไม่มีสอง คือคำ หลวงปู่ฯ

อธิษฐานบารมี มิหลุด
เลิศสุด ขอไม่เข้าพระนิพพาน
จะปราบหมู่มาร
เป็นไงเป็นกัน ไม่ยั่นย่อ

เมตตาบารมี มีต่อสรรพสัตว์
จึงได้สร้างวัด พระธรรมกาย
เป็นต้นบุญต้นแบบ ให้
วัดจึงยิ่งใหญ่ น่าตกใจ มารสดุ้ง

อุเบกขาบารมี
เรื่องของตนที่มี ปล่อยวาง
กลางของกลาง
ใจว่าง เข้ากลาง ไม่ถอย

ตามปราบไอ้ดำ
ตามหลังหลวงปู่ฯ คู่กับหลวงพ่อฯ
ธรรมกายเป็นต่อ
ล่อกับหมู่มาร

;;;;;;;;;;

คนเหนือคน (ตั้งต้นที่ศีล) :: ดีหรือไม่ดี ดูที่ตรงไหน เป็นบุญหรือบาป ดูอย่างไร ต้องรู้ให้ได้ มิฉนั้น อันตรายชีวิต

คนเหนือคน
(ตั้งต้นที่ศีล)

 ดีหรือไม่ดี

ดูที่ตรงไหน

เป็นบุญหรือบาป ดูอย่างไร
ต้องรู้ให้ได้ มิฉนั้น อันตรายชีวิต

 
 ศีลห้า เป็นธรรมดามนุษย์
 ศีลบริสุทธิ์ จุดเบื้องต้น
เป็นที่ตั้ง เป็นบ่อเกิด ของคน
คนเหนือคน ตั้งต้นด้วยศีล

ศีลเป็นวินัย ใช้แยกและยกคน
เป็นคนไม่เหมือนคน แตกต่าง
เป็นที่น่าคารวะ ศรัทธาตั้ง
เป็นดั่ง ต้นไทรใหญ่ ให้ร่มเย็น

ศีลเป็นเช่นเกราะ และอาวุธวิเศษ
มีฤทธิ์เดช ป้องกันภัย
ศัตรูสยบระย่อ เมื่อเข้าใกล้
หมู่พาลา คนร้าย แพ้ภัยตน

ศีลบารมี
ตกแต่งกายี สวยงามแข็งแรง
สุดแข็งแกร่ง
เรี่ยวแรง เหนือคน

ทั้งบุ๋นบู๊ เลิศล้น
คุ้มครองตน และคนทั้งหลาย
พาพ้นทุกข์ พบสุขได้
เรื่องศีล เรื่องใหญ่ เกินคิด

การกระทำที่เรียกว่าดี
กตัญญู ก็ไม่หนี ต้องมีศีล
ดึงดูดสมบัตินาๆ มาสิ้น
สมถวิล สมปราถนาทุกประการ

;;;;;;;;;;

สงบราบคาบ (ปราบมาร) :: ทานบารมี นำหน้า บารมี ทั้งหลาย ด้วยตระหนี่ มหาภัย ลำบากหลาย เมื่อไร้ ทานบารมี

สงบราบคาบ
(ปราบมาร)

ทานบารมี

นำหน้า บารมี ทั้งหลาย
ด้วยตระหนี่ มหาภัย
ลำบากหลาย เมื่อไร้ ทานบารมี

ทานบารมี เป็นเสบียง
เลี้ยงชีวี ที่เดินทางไกล
ทางวัฏฏะ ไม่มีต้น ไม่มีปลาย
 อจินไตย คิดไม่ถึง

ศีลบารมี เป็นที่สอง
รับรอง ความปลอดภัย
เป็นอาวุธ เป็นเกราะวิเศษได้
มีร่างกาย ดีเหลือเกิน

รักษาศีลยากมาก
ถ้าหาก ไม่มีทาน
ด้วยความจนนั้น
ศรัทธาไม่มั่น รักษาศีลไม่ได้

ศีลบารมี นี้เป็น
เช่นพรหมจรรย์เบื้องต้น
เพื่ออยากเป็นคน
คนเหนือคน เนกขัมมบารมี

คนเหนือคน
พ้นวิสัยฆราวาส
ออกบวช เพื่อธรรมปฏิบัติ
เร็วลัด สร้างปัญญาบารมี

เกิดศรัทธาเต็มที่
สร้างวิริยะบารมี ห้าวหาญ
มีกำลังใจทำดี สุดประมาณ
บากบั่น มุ่งมั่น ไม่มีท้อ

มีหมู่มารตามมาขวาง
อย่างแน่นอน
สู้กับความทุกข์ร้อน
จึงต้องมี บารมี ขันติ

เมื่อทุกข์ร้อน ให้อดกลั้น
ช่างมัน ปล่อยให้มันเป็น
เดี๋ยวก็ชนะ เย็นๆ
กลายเป็นบารมี ขันติ

ทุกข์แล้วมีสติเตือนตน
ให้อดทน อดกลั้นได้
รักษาใจใส เรื่อยไป
นี่หละใช่ ได้สัจจะบารมี

จริงจังจริงใจจริงแท้
ไม่มีข้อแม้เงื่อนไข
ด้วยสัจจะบารมี ยิ่งใหญ่
คนเหนือคน

สัจจะบารมี
จริงต่อความดี สุดชีวิต
รักษาศีล สุดจิต
ปฏิบัติธรรมสุดขีด ไม่ได้ตายเหอะ

บุญบารมี เป็นที่พึ่ง
เราจึง อธิษฐานให้เป็น
โดยอ้างสัจจะ ที่เคยละเคยเว้น
หาบุญได้ ใช้บุญเป็น ยายฯว่า

หาบุญได้ ใช้ไม่เป็น
เหมือนเช่น ตำน้ำพริก ละลายแม่น้ำ
ได้แต่ครวญคร่ำ
บุญที่ทำไว้ ไม่ได้ช่วย

เมตตาบารมี
นี้ เป็นเครื่องหมาย
สว่างไสว
ใจเป็นสุข

มาถูกทางพ้นทุกข์
พบสุขแท้จริง
จิตมีอานุภาพ มีพลังเหนือทุกสิ่ง
สุขอย่างยิ่ง สมปราถนา

ใจยิ่งสุขยิ่งนิ่ง
ใจดิ่งเข้ากลาง
กลางของกลาง
 ปล่อยวางโลก อุเบกขาบารมี

บารมีเป็นสาย
เป็นทางเดินไป ตามลำดับ
เป็นทางพระ สงบระงับ
สงบราบคาบ ปราบมาร
  
;;;;;;;;;;