ทาน
(ปานหญ้าปากคอก)
ทาน เปรียบปาน หญ้าปากคอก
วัวควายไม่สนใจดอก แม้งามหลาย
มีใจหมายมุ่ง อยู่ในทุ่ง ลนลานไป
เหมือนกับคนทั้งหลาย ไม่สนใจ ในทาน
ทุ่งของผู้คน ก็คือมีแต่สน ทำมาหากิน
หาแล้วหา กินแล้วถ่าย คล้ายๆกัน
หารู้ไม่ ชีวิต ต้องอาศัย ไม่เท่านั้น
สุขสมปราถนาเหมือนฝัน ถ้าท่านรู้จักทาน
ให้สิ่งใด ย่อมได้สิ่งนั้น แม่นมั่นไม่สงสัย
ปลูกอะไร ก็ได้สิ่งนั้น มันธรรมดา
ปลูกข้าวได้ข้าว ปลูกถั่วได้ถั่ว ปลูกงาได้งา
กฎแห่งกรรม กฎแห่งธรรมดา ธรรมชาติ
ทานมีคุณหลาย พระพุทธองค์ไท้ ตรัสไว้ว่า
บุคคลผู้ให้อาหาร นั้นหนา ดุจดังว่าให้กำลัง
ให้ผ้า ชื่อว่าให้วรรณะ หรือผิวพรรณ หรือ ชั้น
ให้ยานพาหนะนั้น ชื่อว่าให้ความสุข
ให้ประทีปโคมไฟ ได้ชื่อว่า ให้จักษุ
ให้ที่พักอาศัยที่อยู่ ได้ชื่อว่าให้ทุกสิ่งทุกอย่าง
ผู้พร่ำสอนธรรม ได้ชื่อว่าให้หนทาง
เป็นทางสว่าง ทางอริยะ
ดังนั้น ทานขาดไม่ได้ ทำให้สมบูรณ์พูนสุข
พ้นสรรพทุกข์ มีแต่สุขสมปราถนา
ครอบครัวอยู่เย็น หมู่ญาติเริงร่า
ชาวประชา สามัคคี กินดีอยู่ดีมีสุข
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น