ทางสายกลาง
(ทางสมบัติ)
เส้นทางสายกลาง เส้นทางธรรม
เป็นเส้นทางที่ ดีงาม บริสุทธิ์
มีคนน้อยนัก น้อยที่สุด
ที่จะเข้ามาพิสูจน์ ศึกษา
คนทั้งสิ้นก็ว่าได้ สนใจทางโลกโลกีย์
ไขว่คว้า หาความสุขเต็มที่ ทางโลก
เอาเงินเป็นพระเจ้า แม้เป็นเงินเน่า สกปรก
ไม่เชื่อว่ามีนรก อเวจี
ทางสายกลาง อยู่ระหว่าง ตึงกับหย่อน
สายตึงนั้นแน่นอน ทรมานตน
ทำทุกรกิริยา มีมานะฝีกฝน
ทำร่างกายของตน ให้มันหม่นไหม้ จะได้คลายกำหนัด
สายหย่อน สายตามใจตน คนโลกีย์
เพลินเต็มที่..ทางโลก ชุ่มโชกกามคุณ
ใช้ชีวา วิ่งหาทรัพย์ จนหัวหมุน
สรรพสัตว์ ตกเป็นทาสตัณหาจนคุ้น บุญไม่รู้จัก
สายหย่อนสายยาน มุ่งมั่นจะเอา
ล้วนโง่เขลา เท่ากับ ไม่เอาของสายตึง
กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา ซึ่ง
ทั้งตึง..และหย่อน ย่อมแน่นอน คือตัณหา
ทั้งสายตึงสายหย่อน แน่นอนปัญหาเดียวกัน
ปัญหานั้น..หรือ คือ ไม่รู้จักบุญ
เว้นจากศาสนาพุทธ ผลกรรมไม่มี เป็นสูญ
ทำคุณไม่ได้คุณ สูญสิ้น
ทางสายกลาง ทางสมบัติ ธรรมชาติสรรสร้าง
ลึกลับจัง เป็นทางแห่งการเสียสละ
ไม่ใช่ทางเอา แต่เป็นทางให้ จึงได้มา
ไม่ให้ก็ไม่ได้ ให้จึงได้ จึงต้องศรัทธา จึงจะได้
ทานศีลภาวนา นี่หละ การให้
ทาน คือการให้ สิ่งนอกกาย
ศีล คือการให้ อภัย
ภาวนาดีหลาย คือการให้ใจเมตตา
ให้แล้วจึงได้ ยากหลาย ใครจะเชื่อ
ก็ต่อเมื่อ ได้ใกล้ชิด กัลยาณมิตร
ได้ฟังธรรม ใจชุ่มฉ่ำ อิ่มเอมจิต
ค่อยๆคิด..ตาม ความดีงาม จึงค่อยเห็น
กุญแจของการให้ อยู่ที่ได้สละแล้ว ได้บุญ
ใจปีติอบอุ่น เหมือนแม่ ที่มีแต่รัก
ใจโอบอ้อมอารี ใจดี มีเมตตานัก
ได้ให้แล้วดีใจนัก เห็นลูกรัก มีสุข
บุญ เป็นสมบัติ อจินไตย
ทานบารมี ดึงดูดทรัพย์ได้ ตามใจปราถนา
ทุกภพชาติ สุขสมมาด จะมีมา
มีเสบียงเลี้ยงชีวา มีกินมีใช้ ไม่อนาทร
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น