ประหยัดสุดประโยชน์สูง
(มุ่งสงเคราะห์)
ผู้เห็นแก่ประโยชน์ตน เป็นคนไม่สะอาด
มีพฤติกรรม ที่ประมาท คนตระหนี่
เมื่อเห็นแก่ตน ความอดทน จะไม่มี
ยากจะรักษาความดี ให้ถึงพร้อม
ความดี คือชีวีของเรา
ติดตามดังเงา ตามเรา ทุกภพชาติ
ดั่งมารดา รักบุตร สุดชีวาต
ภัยใดใด ไม่อาจ ระคายเคือง
ผู้เห็นแก่ประโยชน์ตน เป็นคนไม่บำเพ็ญทาน
ไม่พ้นโศกศัลย์ เมื่อถึงกาลเวลา
ทุกข์ท่วมทับ สุดจะนับ เหลือคณา
บาปให้ผลช้า แต่ว่าอนันต์
บาปให้ผลช้า พวกพาลา จึงประมาท
ก่อนตาย นั่นหละจึงสามารถ ได้สติ
เมื่อรู้ตัว ก็ต่อเมื่อสาย ทุกที
เป็นเช่นนี้ มานานนัก ซ้ำซากจำเจ
สรรพสัตว์ทั้งหลาย เวียนว่ายในสังสารวัฏฏ์
มีทุกข์ อย่างน่าอนาถ แต่ลืมหมด
ดังนั้น คนมีศรัทธา พระสุคต
เป็นผู้ประเสริฐ ที่ปรากฎ ได้ยาก
การเห็นแก่ประโยชน์ตน ทุกคนมี
คนที่มีสติ จึงมิประมาท
เข้าวัดบำเพ็ญทาน สุดชีวาต
ขจัดตระหนี่ ให้เด็ดขาด สุดชีวิต
การฝึกสติ มีใจสันโดษสมถะ
ประหยัดสุด ประโยชน์สูง มุ่งสงเคราะห์
ทำประโยชน์ตนและท่าน อย่างพอเหมาะ
ใช้ชีวิตที่พอ..เพียง พอดี
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น