ปุถุชน
(เป็นเพียงคน ไม่ใช่มนุษย์)
เพราะอยู่ด้วยกัน นานเกินไป
เห็นไส้ เห็นความร้าย ของกันและกัน
เกิดเบื่อหน่าย ไม่อาจอดกลั้น
นี้เป็นปุถุชนคนสามัญ ต่างกัน กับมนุษย์
ปุถุชนคนสามัญ ไม่ต่างกัน กับกาไก่
กิน นอน สืบพันธุ์ ถ่าย ไปวันวัน
คุ้ยเขี่ยหากิน เท่านั้น
มีสัญชาติญาณ ของสัตว์ ที่ขาดเมตตา
ปุถุชนคนทั่วไป ไร้ศรัทธา
ขาดธรรมะ หนทางชีวิต
ทำอะไรตามแต่..ใจคิด
ใจมืดมิด ถูกผิด ไม่สนใจ
ไม่รู้จัก บำเพ็ญทาน การกุศล
ความตระหนี่ ท่วมท้น ปุถุชนคนธรรมดา
ไหลตามกันไปทางต่ำ เหมือนน้ำนั่นหละ
ใกล้ตายจึงได้สติ แต่ว่า ก็สายแล้ว
สมบัติทั้งหลาย ถ้าไม่บำเพ็ญทาน
จะแปลผัน กลายเป็นวิบัติ
เหมือนสนิมเหล็ก กัดเหล็กได้ ประหลาด
สุดคาด สมบัติ มีไว้ทาน
คนพาล นั้น คือคนอ่อนแอ
ส่วนเมตตา แปลว่า อ่อนโยน
เป็นคนกล้า สามารถเสียสละ ไม่บ่น
ส่วนปุถุชนคนพาล ขี้บ่น คนตระหนี่
คนพาล กล้าระราน ทำร้าย
มีสมบัติ ก็ไม่ให้ ช่างไร้เมตตา
กลายเป็นวิบัติ ทำลายสติปัญญา
ไม่ใช่มนุษย์มะนา ที่เกิดมาแสวงบุญ
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น