ประพฤติธรรม (นำสุขสม) ผู้ประพฤติธรรม บุญค้ำ เป็นสุข บาป ให้ทุกข์ สนุกสนาน มีกินมีใช้ อยู่ไม่นาน สิ้นบุญ ก็สิ้นกาล เป็นมนุษย์

 ประพฤติธรรม
(นำสุขสม)

ผู้ประพฤติธรรม บุญค้ำ เป็นสุข

บาป ให้ทุกข์ สนุกสนาน

มีกินมีใช้ อยู่ไม่นาน

สิ้นบุญ ก็สิ้นกาล เป็นมนุษย์

ปุถุชน ไม่ประพฤติธรรม

บุญไม่มีค้ำ ตกต่ำ อบายภูมิ

บาป เหยื่อล่อ น้ำลายสอชุ่ม

ตกหลุม ตัณหา ความตระหนี่

ผู้ประพฤติธรรมได้ ไม่ธรรมดา

มีบุญนักหนา ดวงปัญญาสว่าง

มีกัลยาณมิตร คอยชี้นำทาง

ศรัทธาประดัง แสวงบุญสร้างบารมี

เป็นผู้อยู่ อย่างไม่ประมาท

รักษาสติไม่ขาด อยู่ในตน

ทุกอิริยาบถ ฝึกฝน

ปีติล้น ท่วมท้นใจ

เป็นผู้มีปีติ เป็นภักษาหาร

เหมือนกัน กับเทวดา

มีกินมีใช้ ได้ง่ายๆ ด้วยบุญญา

นี่หละ ที่เรียกว่า เทวดาเดินดิน

เส้นทางธรรม เส้นทางบุญ

ปุถุชน ไม่คุ้น ทำยาก

ต้องสละตระหนี่ ที่เหมือนปลัก

ยากยิ่งนัก จักออกได้

สิ่งที่มีที่เป็นที่ได้ ในปัจจุบัน

กรรมวิบากจัดสรร จากอดีต

หนึ่งสมองสองมือ อย่าคิด

บุญบาปจากอดีต ลิขิตชีวิตและโลก

 ;;;;;;;;;;