สุขทางธรรม
(สุขล้ำ ทั้งตนและคนอื่น)
ปีติในธรรม ล้ำสุข
ไม่ใช่สนุก สุขโลกีย์
เพียงมีกินมีใช้ ไม่ได้ปีติ
เมตตาไม่มี ปีติไม่เกิด
สนุกสนาน เหมือนกันกับเกาตุ่ม
ใจไม่ชุ่ม ไม่ชื่น ไม่ปีติ
มีอารมณ์ เสพสม ลืมชีวี
สนุกเต็มที่ ลืมสติ นี้คือประมาท
อยู่คนเดียว เปล่าเปลี่ยวใจ
กระวนกระวาย ไม่เป็นสุข
ใจกระด้าง ไม่นุ่ม จึงทุกข์
ใจสุข ใจนุ่ม บำเพ็ญทาน
สุขจากทาน คนพาลไม่เข้าใจ
รักคนอื่นได้ ด้วยใจนุ่ม
สุขจากทาน ใจชื่นใจชุ่ม
ใจนวลใจนุ่ม คนรุมรัก
สุขทางธรรม สุขทั้งตนและคนอื่น
เหมือนตะวันขึ้น ยามอุษาสาง
หมู่นกกา เริงร่า กันจัง
ให้สุขสมหวัง อีกทั้งธรรมชาติงาม
สุขทางโลก ชุ่มโชกตัณหา
สุขของปลา หลงเหยื่อ
สติมาตอนใกล้ตาย จึงเชื่อ
ตอนดีดีนี้ เป็นเบื้อ ปัญญาอ่อน
บนเส้นทางธรรม สุขล้ำปีติ
มีแต่ทางนี้ ที่จะพ้นอบาย
พักบนสวรรค์ ก่อนเข้านิพพานได้
ไม่เวียนว่าย ในอบายภูมิ
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น