ต้องการความสุข (กลับหาทุกข์ใส่ตน) คนทุกคน ต้องการความสุข แต่หาไม่ถูก กลับหาทุกข์ใส่ตน ด้วยไม่รู้สา ด้อยปัญญา ปุถุชน มิจฉาทิฏฐิล้น ไม่ฟังคำพระ

  ต้องการความสุข
(กลับหาทุกข์ใส่ตน)

คนทุกคน ต้องการความสุข

แต่หาไม่ถูก กลับหาทุกข์ใส่ตน

ด้วยไม่รู้สา ด้อยปัญญา ปุถุชน

มิจฉาทิฏฐิล้น ไม่ฟังคำพระ

ความสุข เป็นลักษณะของใจ

นุ่ม ใส และสว่าง

นุ่มด้วยทาน ทานจึงสำคัญจัง

ขจัดตระหนี่ อย่าให้ค้าง ตัวปัญหา

ใจใสด้วยศีล ปิ่น ความประพฤติ

ใจไม่มืดสดใส ใส่ใจความสะอาด

กายวาจาสงบ มีมารยาท

มีอานุภาพ เด็ดขาด ปราบพาล

ใจสว่างด้วยภาวนา รักษาสติ

เมื่อใจนิ่งสนิทดี มีสันโดษ

สุขสุดสุด ปรีเปรม ปราโมทย์

สุขไม่ละลด สดชื่นตื่นธรรม

ทานศีลภาวนา ทางความสุขสำเร็จ

ห่างภัยเภท ห่างตัณหา ตัวร้าย

ทางธรรม ทางบุญ อบอุ่นหลาย

สุขไม่คลาย ทั้งตน คนอื่นๆ

สุขทางธรรม แผ่ไปได้ คล้ายตะวัน

ฉายแสงเฉิดฉัน ตวันฉาย

ธรรมชาติสวยงาม ไร้อันตราย

หมู่มารร้าย หนีหาย แพ้ภัยตน

ทานศีลภาวนา ทางสละกิเลส

เป็นคนเปรต ผู้มีกิเลสตัณหา

ยากนัก จักเปลี่ยนสภาวะ

ทิฏฐิ เป็นมิจฉา เห็นพระไร้ประโยชน์

;;;;;;;;;;