ประพฤติธรรม
(นำสุขให้ตนและสังคม)
ประพฤติธรรม ไม่ไปต่ำ ทุคติ
เป็นคนดี ฝึกสติ เป็นนิสัย
บารมีค้ำ ชีวี ปลอดภัย
นิสัย แมลงภู่ บินสู่สูง
ส่วนแมลงวัน บินลงต่ำ เป็นนิสัย
ทุคติ เป็นที่ไป นิสัยเสีย
ธรรมไม่ประพฤติ กรรมลามเลีย
ใจละเหี่ย หมดกำลังใจ
ชีวิต ขาดกัลยณมิตร ไม่ได้
นำทางไป พ้นภัยวัฏฏะ
ให้กำลังใจ สู้กิเลสตัณหา
ให้มีศรัทธา แสวงหา บุญบารมี
พื้นนิสัยสรรพสัตว์ มีตัณหา
ดับปัญญา จึงแสวงหาโลกียสุข
ตระหนี่ มีไม่พอ จึงทุกข์
ใจไม่สุข ด้วยไม่หยุดไม่นิ่ง
สุขแท้ ได้แก่ความพอใจ
สันโดษสมถะ ก็ใช่ ใจหยุดนิ่ง
ประหยัดสุด ประโยชน์สูง จริงๆ
เมื่อใจนิ่ง เกิดปัญญา เมตตามี
สันโดษ ไม่ใช่โดดเดี่ยว
แม้อยู่คนเดียว ยิ่งเป็นสุข
พ้นโลกโลกีย์ พ้นทุกข์
ธรรมสุข สุขล้น ทั้งตนและคนอื่น
ตัณหา สุขแต่ตน คนเดียว
ไม่แลเหลียว หมู่ญาติ สังคม
ตระหนี่ มีเท่าใด ไม่พอถม
สังคมระทม แร้นแค้น
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น