วันอาทิตย์ที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2566

ปุถุชน (ไม่ฝึกตนไม่ฝึกใจ) ราคะย้อม ย่อมไม่เห็นธรรม ใจตกต่ำ ดำมืดมิด อวิชชา ห่อหุ้มจิต โง่สนิท หลุดจากคลองธรรม

 ปุถุชน
(ไม่ฝึกตนไม่ฝึกใจ)

ราคะย้อม ย่อมไม่เห็นธรรม
ใจตกต่ำ ดำมืดมิด
อวิชชา ห่อหุ้มจิต
โง่สนิท หลุดจากคลองธรรม
ผู้อยู่ทางโลก ไม่รู้จักบุญ
ใจขุ่น เห็นพระ ไร้ประโยชน์
ตอนจะตาย สติปรากฎ
น่าสลด รู้ได้ ก็สายแล้ว
ใจละเอียด ลึกซึ้ง ยากเห็น
ธรรมเป็น เครื่องฝึกใจ
ให้ละเอียดอ่อน ละเมียดละไม
เกิดปัญญาสว่างไสว จึงได้เห็น
เห็นความจริง โลกและชีวิต
บุญบาปลิขิต ให้เป็นไป
ธัมมัญญุตา สัตตบุรษ เข้าใจ
เป็นเรื่องใหญ่ ไม่ธรรมดา
ปุถุชนไร้ปัญญา
เป็นมิจฉาฯ หัวชนฝา ไม่เชื่อ
เหมือนหนอน ดื้อรั้น น่าเบื่อ
ปุถุชน ยากเหลือ จะเชื่อพระ
ปุถุชน คนเกือบทั้งหมด
ถูกตัณหาบังบด ใจมืดบอด
เก่งแต่ตัว หัวไม่รอด
เถียงพระฉอดๆ แม้บ้านติดวัด
มีราคะ รักสวยรักงาม
ยังวาบหวาม อยู่กับการแต่งกาย
เสื้อผ้าอาภรณ์ ไม่เพียงพอดูได้
แน่นอนได้ ไม่ได้ฝึกตน

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น