ทำบาป(คือการฆ่าตน) อย่า ฆ่าตนเสียเลย ทำบาปจนเคย คนพาล น่าเวนา ฆ่าตนเสียอย่างงั้น จงขันติ อดกลั้น เว้นบาป

 ทำบาป
(คือการฆ่าตน)

อย่า ฆ่าตนเสียเลย 

ทำบาปจนเคย คนพาล

น่าเวนา ฆ่าตนเสียอย่างงั้น

จงขันติ อดกลั้น เว้นบาป

พึง รักษาตน 

เป็นคน ไม่ทำบาปกรรม

สละแม้ชีวิต ไม่กระทำ

กายวาจาใจ บริสุทธิ์ล้ำ กรรมดี

ไม่พึงสละตน หรือสละบุญ

จงเร่งลุ้น ทำบุญ ทำกรรมดี

เพื่อหนี นรกอเวจี

วัฏฏสงสารมี หนีคุกประหาร

บุคคล ไม่ควรลืมตน

ควรเป็นคน มีสติตั้งมั่น

ป้องกันบาป ตัวกลั่น

ที่กระสัน ทำลายล้างตน

ไม่ควรพร่า ประโยชน์ตน

เพราะประโยชน์คนอื่น แม้มาก

รักษาสติเสมอ มิอาจพราก

รู้จัก แสวงบุญ สร้างบารมี

ถ้ารู้ว่า ตนเป็นที่รัก

ควรรู้จัก ประกอบตน เป็นคนดี

ผู้กตัญญู รู้คุณบุญนี้

เป็นผู้ที่ พ้นอันตรายทั้งปวง

ติตนเอง เพราะเหตุใด

ไม่ควรทำเหตุนั้น

สติ เป็นคุณธรรม คุณอนันต์

เหมือนมารดาท่าน คอยดูแลบุตร

;;;;;;;;;;

การทำบาป (คล้ายกับ ก่อเจดีย์ทราย):: เจดีย์ทราย นั้นไม่มั่นคง แต่รูปทรง เป็นองค์เจดีย์ การทำบาป เหมือนกับก่อเจดีย์ทราย ดูดี ลาภยศสรรเสริญสุข ยวนยี ผู้คนยินดี ตายเพื่อมัน

การทำบาป
(คล้ายกับ ก่อเจดีย์ทราย)

เจดีย์ทราย นั้นไม่มั่นคง

แต่รูปทรง เป็นองค์เจดีย์
การทำบาป เหมือนกับก่อเจดีย์ทราย ดูดี
ลาภยศสรรเสริญสุข ยวนยี ผู้คนยินดี ตายเพื่อมัน

เป็นมนุษย์ ยากสุด หลุดจากโลกียธรรม
เป็นเหยื่อล่อเลิศล้ำ ของพญามาร
คนทั้งหลาย คล้ายปลา ติดเหยื่อล่อนั้น
แก่งแย่งกัน เป็นพัลวัน ชุลมุนชุลเก

คนเหนือคน อดทนต่อลาภยศฯ
มีคุณธรรมสันโดษ ทนลาภยศฯ มีก็สักแต่มี
โลกียะ กับดักชองชีวา รู้ดี
มีสติมีปัญญา และกตัญญู

สละโลกีย์ จะเกิดมีสุขสันโดษ
สุขเลิศรส กว่าสุขทั้งหมดภายนอก
ไม่ได้สุขกินลมกินแล้ง ไม่แห้งหนา จะบอก
ได้สำรอกกิเลส เหตุแห่งปัญหาทั้งปวง

ความมีโชคชัย จะเป็นไปเอง
เป็นคนเก่ง คนเฮง ชีวิตพลิกผัน
จากโง่ๆเป็นฉลาด สมปราถนาทุกสิ่งอัน
ช่างอัศจรรย์ จริงแท้ นี่แหละพุทธศาสนา

การสละโลกีย์ เข้าวัดตัดตระหนี่ เป็นเบื้องต้น
หมั่นทำทานการกุศล เป็นนิสัย
ทานด้วยศรัทธา มีปัญญา รู้ที่มาที่ไป
ยิ่งให้ก็ยิ่งได้ ยิ่งไหลก็ยิ่งมี เหมือนแม่น้ำ

;;;;;;;;;;