สุดยาก (เป็นผู้รู้จักแสวงบุญ) ถ้าไม่แสวงบุญ แล้วคุณจะรู้สึก ลองนึกๆ..ดู เด็กทารกต้องมีผู้ดูแล หลังตาย เราก็จะเป็นอย่างนั้นแหละ เด็กไม่มีพ่อแม่ บ้านแตกสาแหรกขาด

 สุดยาก
(เป็นผู้รู้จักแสวงบุญ)

ไม่แสวงบุญ แล้วจะรู้สึก

ลองนึกดู เด็กทารกไม่มีพ่อแม่

หลังตาย จะเป็นอย่างนั้นแหละ

ไม่มีพ่อแม่ บ้านแตกสาแหรกขาด

บุญเป็นมารดา อุปการะ

ชีวา จึงต้องแสวงบุญ

ส่วนบาป ตามล้างผลาญ นะคุณ

ใจอบอุ่น มีบุญอุปการะ

 บุญ เป็นมิตรแท้ อุปถัมภ์

มีเครื่องค้ำ คือศรัทธาและมีปัญญา

 ทางธรรม ทางขันติ ทางภาวนา

อดทนเป็นชีวา หนีตัณหาอุปาทาน

นี้คือ ชีวิตสรรพสัตว์

เป็นธรรมชาติ ของชีวิต

รู้ไม่รู้ ไม่สำคัญ กรรมลิขิต

ชีวิต อยู่ภายใต้กฎแห่งกรรม

บุญกับบาป กำกับสรรพสัตว์

มีวัฏฏสงสาร คุกประหาร เวียนว่าย

มีโลกมนุษย์ แสวงบุญได้

มนุษย์เท่านั้นไซร้ ได้แสวงบุญ

แต่ในโลกโลกีย์ มีตัณหา

คอยบังตา ตามล่าสรรพสัตว์

เหมือนเสือ ล่ากวางเก้ง ชัด

ผู้อ่อนหัด จึงไปสู่อบาย

แสวงบุญจึงไม่ง่าย สุดยาก

มิจฉาทิฏฐิ เป็นฉาก บังตา

เห็นกงจักร เป็นดอกบัว น่าเวทนา

เป็นมนุษย์ มีปัญญา ยากสุด

;;;;;;;;;;

บุญเป็นมารดา (รักษาตน) บุคคล ไม่หลงเพลินเวทนา แม้สุขทุกข์นักหนา ภายนอกภายใน มีสติ ไม่กลับกลอก แจ่มใส จิตจึงดับได้ ไปสู่มิติใหม่

 บุญเป็นมารดา
(รักษาตน)

บุคคล ไม่หลงเพลินเวทนา

แม้สุขทุกข์นักหนา ภายนอกภายใน

มีสติ ไม่กลับกลอก แจ่มใส

จิตจึงดับได้ แล้วเข้าในต่อ

จิตดับ ใจหยุดนิ่งสนิท

สุดคาดคิด ใจตกศูนย์

เคลื่อนไปได้ ใจแสนอบอุ่น

นี่หละคุณ ทางบุญ ทางประเสริฐ

เวทนา ความรู้สึกสุขทุกข์

อย่าพันผูก..ยึดติด

มีสักแต่มี เป็นสักแต่เป็น มีสติ

เอาใจไว้ที่ ในตน

เป็นหลวงพ่อดี ดีไปหมด

ไร้โกรธ ไร้ผิดหวัง

ทุกข์ก็ดีสุขก็ได้ ไม่ชิงชัง

ขันติตั้ง ได้สร้างบารมี

ตัณหาก็ดี ถ้าขันติตั้ง

ได้บารมีเป็นพลัง พลิกผันชีวิต

เป็นมนุษย์ จึงทำได้ สุดคาดคิด

ส่วนปุถุชน ไร้สิทธิ์ ด้วยมิจฉา

ศรัทธามา ด้วยมีกัลยามิตร

ชีวิต แสวงบุญสร้างบารมี

ปฏิบัติธรรม เลิศล้ำชีวี

เจริญสติ ทุกที่ ทุกอิริยาบถ

เราคือจิต บุญเป็นอัตตา

บุญเหมือนมารดา รักษาจิต

บาป มารร้าย อำมหิต

ล่อลวงจิต หลงเพลินเวทนา

;;;;;;;;;;