หลวงน้าขอลากลับ (๕มกราคม๒๕๖๕) ขออาลัยลา อเมริกา และเหล่ากัลยาณมิตร อันทุกชีวิต ต้องเวียนว่าย ในวัฏฏะ เราทั้งหลาย ตกอยู่ใน อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ไม่อาจอยู่ค้ำฟ้า เป็นธรรมดา ของสรรพสัตว์

หลวงน้าขอลากลับ
(๕มกราคม๒๕๖๕) 

ขออาลัยลา อเมริกา และเหล่ากัลยาณมิตร

อันทุกชีวิต ต้องเวียนว่าย ในวัฏฏะ

เราทั้งหลาย ตกอยู่ใน อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

ไม่อาจอยู่ค้ำฟ้า เป็นธรรมดา ของสรรพสัตว์

อยู่อเมริกา มานาน ยี่สิบสี่ปี

กระทั่งเดี๋ยวนี้ อายุแปดสิบปีแล้ว

แม้ร่างกายดูดี ท่าที ยังแจ๋ว

แต่ก็อยู่ไม่ได้แล้ว ต้องแจวกลับบ้าน

ทำประโยชน์ตน ประโยชน์ชน ต้องสมบูรณ์

ตอนนี้ ประโยชน์ชนที่ยังสูญ คือสงเคราะห์ญาติ

แม้แต่พระพุทธองค์ ยังทรงเสด็จ ประพาส

สงเคราะห์ญาติ ร่วมชาติ ร่วมชีวิต

หมู่มาร ตามล้างผลาญ บรรดาญาติ

ให้คิดพลาด คิดผิด เป็นนิสัย

เหมือนกลั่นแกล้ง แทงข้างหลัง ให้อยู่ไม่ได้

ไม่อยากไปก็ต้องไป อาลัยลา

ความคุ้นเคย เป็นญาติอย่างยิ่ง

เป็นเรื่องจริง เห็นได้ ในเวลาจาก

ใจหาย อาลัยลา น้ำตาพราก

สุดที่จักอดกลั้น มันไหลเอง

ขอบุญญาบารมี ที่หลวงน้าทำไว้ดีแล้ว

กลายเป็นแก้ว คอยรักษา ญาติโยมทุกท่าน

มีสุขกายสุขใจ เหลือกินเหลือใช้ มีศรัทธามั่น

มีลูกหลาน เป็นคนดี มีศีลธรรม

สาธุชน คนมีบุญ ทั้งหลาย

ขอลาไกล กลับเมืองไทย ไม่ใช่หนีหน้า

มีเจอมีจาก เป็นธรรมดา

ขอทุกท่าน จงสุขสมอุรา ตลอดกาลนาน เทอญ

;;;;;;;;;;

ทำลายวัด (เท่ากับกัดหางตน) :: หลักความยุติธรรม คุณงามความดี หลักนี้อยู่ได้มั่นคง ก็ด้วยสงฆ์ สามัคคี คิดให้ดี การทำลายวัด เท่ากับกัด หางตน

ทำลายวัด
(เท่ากับกัดหางตน)

 

บ้านเมืองพินาจ ถ้าขาด หลักค้ำ

หลักความยุติธรรม คุณงามความดี
หลักนี้อยู่ได้มั่นคง ก็ด้วยสงฆ์ สามัคคี
คิดให้ดี การทำลายวัด เท่ากับกัด หางตน

พระศาสนา เหมือนดังว่า พระอาทิตย์
สว่างไสว อยู่เนืองนิจ สถิตย์อยู่ฟากฟ้า
แม้โลกจะมืดมิด พระอาทิตย์ ก็ยังสว่างจ้า
จะยังคงอยู่ คู่กับฟ้า คนมีบารมี อนันตกาล

คนมีบารมี ไม่ว่าอยู่ที่ใด
พุทธศาสนา จะไป อยู่ที่นั่น
บุญบารมี เป็นที่น่าอัศจรรย์
มารไม่อาจกั้น ผู้มีวาสนาบารมี

ไทย เปรียบได้สนามรบ พระกับมาร
รุกรบ รอนราน จะจบอย่างไร
ศาสนาจะอยู่ คู่ไทย ได้หรือไม่
เป็นเรื่องภายใน บุญกับบาป พระกับมาร

ขึ้นอยู่กับบุญกุศล ของคนไทย
ของผู้หลักผู้ใหญ่ ผู้มีอำนาจ
บุญของอาณา ประชาราษฏร์
เมืองไทย บุญขาด ชาติจึงมีปัญหา

ไทยทุกวันนี้ บุญบารมีพร่อง

จึงต้อง สวดธรรมจักร
และบวชพระ บวชเณร จึงต้องนัก
เป็นหลัก..หมื่น หลักแสน

พระกับมาร โรมรัน ประลองฤทธิ์

เกินความนึกคิด คนทั่วไป
สงครามตัวแทน คนเห็นได้
สงครามภายใน คนไม่เห็น

อีกอย่าง คนดี มีบารมี จะรับรู้

นั่งบนภู ดูสนุกสนาน
พ้นภัยพิบัติ ฤทธื์มาร
ส่วนคนโง่ดักดาน มหันตทุกข์

จึงต้องเป็นคนดี หนีภัยได้

ศาสนาเหมือนเรือใหญ่ มีกินมีใช้สะบาย
เป็นคนเลวก็รวยได้ รวยใหญ่
รวยได้ง่ายๆ แต่สุดท้าย ไปไม่รอด
 

ผู้มีบารมี มีวาสนา ศาสนา จะไปหาถึงที่
ก็ด้วยเหตุนี้ จึงมีวัดไทย ในที่ต่างแดน
คนดีมีบารมี เนืองแน่น
เหมือนกับน้ำ ย่อมแล่น ไหลลงทะเล

;;;;;;;;;;