บ่ายหน้าลง
(สู่อบาย)
เป็นผู้หลักผู้ใหญ่
มีใจ เอื้อเฟื้อ
พ่อแม่ปีติเหลือ
เมื่อ ได้เห็น
ลูกต้องไปไกล
มีคนรักใคร่ ต้องอยู่เย็น
ใจกว้าง เป็น กุญแจไข
ขับไล่ ความทุกข์ยาก
ใจกว้าง แตกต่าง
จาก ฟุ่มเฟือย
ไม่ใช้เรื่อยเปื่อย
กินใช้ ไม่เป็น
รู้จักเลี้ยงครอบครัว
เมามัวส่วนตัว นั้นเว้น
แม้ยากเข็ญ
ก็ยังไม่เว้น ใจกว้าง
คนใจกว้าง ลึกล้ำ
ดื่มด่ำสุข
ความลำบาก และทุกข์
บุกเข้าไป ไม่ถึง
เป็นผู้ใหญ่ใจดี
คนรอบกายี เอาเป็นที่พึ่ง
ชีวิตจึงปลอดภัย
เป็นไม้ใหญ่ กลางหมู่ญาติ
คนใจดี
มีวจี ไพเราะ
เสียงเสนาะ
หวานหู ไม่รู้หาย
มหาชน รุมรัก
อย่างมากมาย
เป็นขวัญใจ ชาวประชา
มหานิยม
คนทั้งหลาย แม้อายุมาก
แต่หาก เป็นเด็ก
คุณธรรมเล็ก ยังโลภ
โกรธหลง
พึ่งตนเอง ยังไม่ได้
บ่ายหน้าลง
เมื่อชีวิตปลิดปลง
ต้องลง สู่อบาย
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น