ใจหยุด
(สิ้นสุดทุกข์)
ทุกข์ทั้งหลาย
ต้นเหตุร้าย คือตัณหา
มีความปราถนา มากล้น
จนไม่อาจ ระงับ
ไม่คำนึงถึง ความถูกต้อง
คลองธรรมดับ
ถึงกับ บังอาจทำชั่ว
ไม่กลัวนรก
ไม่รู้จักทุกข์
ก็ยังสนุก อยู่กับตัณหา
คนเหมือนปลา
แหวกว่ายไปมา อยู่ในน้ำ
คนอยู่ในโลก
ทั้งทุกข์ทั้งโศก ยังร้องลำ
ยังชุ่มฉ่ำ
กับกามตัณหา
คนทั้งหลาย
ไม่คิดอะไร คล้ายฝูงเป็ด
ส่งเสียงเอ็ด ตอนเช้า
ออกจากเล้า เดินตามกันไป
ก้มหน้า ไซ้หาอาหาร
ไม่คิดการอันได
สังคมพาไป
เดินไหล ตามกระแส
หมู่ชนใด ผู้เป็นใหญ่
ไม่ไช่ บัณฑิต
มุ่งสู่ทิศ บัณฑิตเมิน
เพลินโลกีย์
เหมือนคนตาบอด
จูงคนตาบอด ทำอวดดี
เดินเร็วรี่ ไม่ระวัง
ช่างน่า เวทนา
จะรู้จักทุกข์
ต้องรู้จักสุข ว่าเป็นอย่างไร
ห่างกันไกล
เมื่อได้ มีสุข
ฝึกจิตให้หยุด
จะสิ้นสุด ทุกข์
พบสุขภายใน
ชีวิตเปลี่ยนไป เหมือนได้แก้ว
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น